Megaman Zero Game

Naras

Ippan Haiki

Mettaur stał na środku korytarza i celował.
Ty stałeś w połowie w pokoju ze ścianą-hologram, a połową na korytarzu. Światła latarek twoich towarzyszy się zbliżają. Nie widzisz co ich goni.
W końcu dobiegli do dziewczyny, jeden z nich wziął ją szybko na ramię i spojrzał na Mettaura, a potem latarką oświetlił twoją twarz.
Nadal było ich trzech, farciarze.

Dowódca:
-Da się zabarykadować w tym pokoju?

Mighty

- Nie mam pojęcia.. nadal jestem w szoku trochę... Ale patrząc na hologram, raczej nie.
Spojrzał na nich przymrużając oczy od światła z latarek.
- Co was zaatakowało?
Zbliża się do nich na odpowiednią odległość, lepiej trzymać się w kupie.

Naras

Ippan Haiki

Dowódca:
-Te chodzące zezłomowane rupiecie są stara, ale aż nazbyt jare. Cholera jasna... Tak im nie uciekniemy. Włazimy do pokoju, drzwi są wąskie może uda nam się ich wystrzelić jeden po drugim.

Wszyscy weszli do pokoju i ustawili się tak by móc ostrzeliwać wejście. Dowódca:
-O jakim hologramie mówiłeś? Tu nic nie ma.

Mighty

- taaak... poczekajmy na nich.
powiedzial, wszedl do pokoju z nimi zaczal sie rozgladac.

- ustaw sie z nimi, mnie brak zdolnosci bojowych.
szepnal do mettaura czekal na dalszy przebieg akcji.

Naras

Ippan Haiki

Ten który wziął dziewczynę chciał ją położyć i oprzeć o ścianę, wystraszony krzyknął gdy przeniknęła przez ścianę-hologram.
Dowódca:
-Aaa... Taki hologram. A może... Za niego, szybko!

Wbiegliście za hologram do sali pełnej kości. Słyszałeś, że blisko drzwi wejściowych do pomieszczanie jest już towarzystwo.
Dowódca przewrócił jakiś stół, a potem się za nim schował, reszta poszła w jego ślady i pochowała się za szafami.
Jeden ze szturmowców wziął cię ze sobą i razem z nim siedziałeś za dość sporą szafą. Usłyszałeś jak przeklną pod nosem: "cholera dziewczyna".

Ale było za późno by po nią wyjść z ukrycia, przez hologram przeszedł jeden robot bojowy i skanuje teren. Miał humanoidalny kształt i był zdecydowanie przestarzały, ale jego działko wmontowane w rękę robiło wrażenia mocnego.
Dowódca dał ręką znak: "chować się, nie strzelać".

Mighty

Siedzi cicho gdzie miał siedzieć ze szturmowcem i przygląda się ukradkiem na dalszy przebieg akcji.

Naras

Ippan Haiki

Za pierwszym robotem weszło pięciu następnych... nie dziesięć! Nie jest ich co najmniej z dwudziestu pięciu. Weszli i skanowali, szukali wzrokiem wroga.
Jeden z nich zrobił *Pit-Pit* i... wyszły. Jeszcze przez pięć minut nikt nie odważył się nawet głośniej oddychać, ale w końcu uznaliście, że zagrożenie minęło.
Dowódca:
-O kurwa... Udało się-spojrzał na leżącą dziewczynę-Ta co? Znowu drzemka?

Mighty

- Prawdopodobnie nie żyje..
przełknął ślinę
- Została ukąszona przez gigantycznego węża, szukałem surowicy ale to nie było takie łatwe,
podałem ją za późno, a dziewczynie najwyraźniej nie udało się przeżyć.
Spojrzał jeszcze na nią
- Nie jestem pewien swej diagnozy ale nie wyczuwałem pulsu, być może był osłabiony...
Jeśli jest tu jakiś medyk, prosiłbym o sprawdzenie tego..
Powiedział.

Naras

Ippan Haiki

Dowódca:
-Nie wziąłem medyka... nie sądziłem, że tu po tylu latach nadal może być tak niebezpiecznie.

Lider kucnął przy dziewczynie i zaczął ją oglądać. Żołnierz, który stał za tobą stwierdził:
-Taa... jasna.

Zauważyłeś, że jest to ten, z którym rozmawiałeś nim wasza grupa się rozdzieliła.
Dowódca wyciągnął szybko broń i niemal przyłożył ją do głowy szturmowca, który się odezwał.
-Coś sugerujesz? Wkurwiasz już mnie Toronto! Tak kombinujesz jak zmniejszyć liczbę osób do podziału łupu, że ściągnąłeś nam na głowy wszystkich ochroniarzy! Mam szczerą chęć cię rozpierdolić tu i teraz!

Toronto był w kiepskiej sytuacji celował w niego nie tylko dowódca, ale i drugi żołnierz.
Chyba dali się porwać emocją i mogą zastrzelić swojego... To może być zły ruch, chyba powinieneś zwrócić ich uwagę na sytuację w jakiej jesteście.

Mighty

- Uspokójcie się..!
Lekko opuszcza broń dowódcy by celownik w niej wskazywał na podłogę i mówi
- Nie interesują mnie wasze cele dla których tu jesteście, interesuje mnie misja i to by przetrwać.
Nie widzicie w jakiej jesteśmy sytuacji? Jeśli teraz się powystrzelacie to już na pewno stąd żywi nie wyjdziemy.
Już nie mówiąc o tym, że zostałem całkowicie pominięty w waszym podziale..
Ta dziewczyna prawdopodobnie nie żyje, a wy się kłócicie!
Powiedział zdenerwowany
- Czy to już nie jest powód do tego, żeby zapobiec kolejnym ofiarom i powód aby wziąć się w garść?
Spojrzał na dziewczynę po czym na koniec dodał
- Nie możemy uszczuplać ludzi w naszej grupie, nie jeżeli chcemy przeżyć.