Megaman Zero Game

Phanti

Jeniec? Nie żyje. Kulka w czole.

- Mamy problem. To znowu ten cały "Rząd". Nie mamy pojęcia kto to. Ani Kruki, ani Hegemonia, ani Arkadia. Nie wiemy skąd się wzięli, ale dysponują technologią bardziej zaawansowaną niż "Trzy Giganty". Jednak na razie trzymają się w ukryciu. Nie działają na szeroką skalę. Jednak...ciągle wchodzą nam w drogę. Trzeba to zmienić.

Naras

Salidia

Chciała zrzucić głupi komentarz, ale zdążyła ugryźć się w język.
Przygląda się otoczeniu.

Phanti

Ktoś się odezwał

- Hej, a Cesarz nie mógłby się nimi zająć?

- Nie wiadomo kim jest Cesarz. Nie wiadomo czy w ogóle potrafi walczyć - Odpowiedział ktoś inny - Pewnie to jakiś stary dziadek, który udaje, że jest potężny.

- Albo w ogóle nie istnieje... - Odezwał się jeszcze kto inny.

Naras

Salidia

Salidia próbowała się naprawdę powstrzymać od śmiechu, ale średnio jej to wyszło. Dało się słyszeć chichot mocnego rozbawienia.

Phanti

- O co Ci chodzi? - Zapytał koleś w goglach.

Dowódca też na Ciebie spojrzał.

Naras

Salidia

-O nic...

Spróbowała się uspokoić i się jej udało. Chichot ucichł.

Phanti

- Tak czy inaczej. Cesarz to legenda. Nikt go nigdy nie widział. I wątpię żeby to się zmieniło. Wszyscy gotowi do dalszej drogi? - Zapytał dowódca.

Naras

Salidia

Spojrzała na niego jak na idiotę. Nawet on nie wiedział nic o "Cesarzu"? Salidia nie wiedziała co o tym sądzić. Rzuciła krótko:
-Mogę ruszać.

Phanti

- Chwileczkę. - Rzekł dowódca - Coś tu się nie zgadza. Przedstawiciel wrogiej frakcji przybył tu bo wiedział o naszej misji. Zostaliśmy wydani.

Naras

Salidia

<O rany...>

Salidia się nie odzywa. Nie pytania nie przedstawia swojego zdania dowódcy. Chciała już szczerze mieć tą robotę za sobą, a coś czuła, że się przedłuży...

Phanti

Dowódca spojrzał na Ciebie.

- Wszyscy moi ludzie są zaufani. Z pewnym wyjątkiem.

- Teraz skoro tak mówisz szefie....Pojawiła się znikąd...Podejrzane - Odezwał się ten w goglach.

Naras

Salidia

<Wiedziałam, mózgi u innych osobników z którymi dziele świat to rzadkość>

Salidia miała szczerą ochotę przywalić komuś... w gogle.
-Błagam... czy wy naprawdę jesteście tacy tępi, czy tylko mnie wkurzacie dla zabawy? Najpierw okazuje się, że nic nie wiecie o "Cesarzu", a teraz jeszcze to.

Wzdycha i mamroczę jakieś przekleństwa pod nosem (padły co najmniej cztery panienki lekkich obyczajów). Prostuje się, po czym zaczyna mowę:
-Witam państwa na wykładzie "Czy w mojej drużynie jest pasożyt?". Żeby nasz wróg mógł nas dupnąć najpierw musi wiedzieć gdzie jesteśmy i tutaj wasz pierwszy błąd! SRU, pojawiam się tutaj, wniosek? Proszę bardzo: skąd wróg wiedziałby gdzie mnie wysłać?
Cisza, po czym kontynuuje:
-Musiałby już tu być pasożyt, ale to logicznie nie ma sensu. Po cholerę dwóch szpiegów w jednej drużynie? No chyba tylko dla jaj.

Daję chwilę by ich małe móżdżki przeanalizowały jej wypowiedź.
-Błąd numer dwa. Informacje o planie naszej wycieczki po tym jakże wspaniałym miejscu musiały by przeciec z dowództwa bo tylko to tłumaczy, że ten tu świętej pamięci jeb**y sk******n, którego z taką dobrocią serca doprowadziłam do stanu określonego przez chińskich mistrzów medycyny: "Jako-tako", czekał tutaj za tym stalowym dzyndzlem... stalowy dzyndzel też świętej pamięci.

Kolejna przerwa. Przeleciała spojrzeniem po ich twarzach i kontynuuje spokojnym głosem:
-Błąd numer trzy- chwila ciszy po czym wybucha- CO WEDŁUG WAS MIAŁBY NAM ZROBIĆ JEDEN, MAŁY CZŁOWIECZEK? BO JA MYŚLĘ, ŻE CO NAJWYŻEJ KAWĘ! SIĘ PRZYPAŁĘTAŁ KARALUCH TO NIECHCĄCY ZDEPTALIŚCIE!

Spojrzała na gościa w goglach i JEB go w kroczę z kolanka.
-A ty przestań mnie rozbierać wzrokiem gadzie!

Phanti

Wszyscy jakoś odsunęli się od Ciebie. A ten w goglach...osunął się na ziemię. Zaklął soczyście.

- Ta? To ty może wiesz więcej o Cesarzu, co...? - wymamrotał.

Naras

Salidia

-Nie mam ochoty gadać o "Cesarzu", albo inaczej: nie wiem, czy ON ma ochotę bym o nim gadała. Przynajmniej wiem, że istnieje. Ba! Osobiście kazał mi się wami zajmować. Ja pomagam tej jego gildii... czyli wam, a w zamian wy pomagacie mi w razie kłopotów. Z mojej strony żadnych zbędnych pytań i liczę na wzajemność.

Spojrzała na mańka w goglach. I szepce pod nosem:
-Skubaniec składa jeszcze zgrabne zdania... czyżbym straciła wprawę?

Phanti

- CO?! - Odezwali się wszyscy chórem - SPOTKAŁAŚ GO?!

Stali jak wryci. Słodki widok. Nawet goglowiec wstał.