Megaman Zero Game

Mighty

- Nie, nikt nie będzie stawiał mi warunków...
Spojrzał na nich wrogo.
- Chcę od was broń za jakiekolwiek informacje i wolność, inaczej możecie zapomnieć.
Odbił się nogami od ziemi i walnął z bara tego żołnierza, nie robiąc więcej nic głupiego,
stojąc tylko na prostych nogach o co mu chodziło.

Matoi

Matio Shiroi

Ręce w gotowości do ubrania broni i idę dalej szukać powodu oblodzenia.

Naras

Ippan

Już zrobiłeś coś głupiego... twoje ranny się odezwały i powaliły Cię. Gwałtowne ruchy to naprawdę kiepski pomysł. Żołnierz:
-Trudno... zabierzemy cię do naszej bazy i tam nam wszystko powiesz. Skoro nie chcesz cieszyć się życiem... Nie będziemy Cię do tego zmuszać, aczkolwiek serce mi pęka na pół z tego powodu. Dlaczego nas do tego zmuszasz?

Matio Shiroi

Znajdujesz budynek cały pokryty lodem, jakby go ktoś zamroził. W jego zamrożonych oknach nie widzisz nikogo.

Mighty

- Rozkuj ...
Wysyczał.

Matoi

Matio Shiroi

<dobra wiec tak albo hunter ale ktoś ma piękna broń>

Ostrożnie i powoli wchodzę do budynku.

Naras

Ippan

Żołnierz przytknął Ci jakąś szmatkę do ust i opadłeś z sił, ale nie straciłeś przytomności. Samo oddychanie wydaje Ci się ciężkie. Żołnierz:
-Nie ma co z nim tu gadać.

Żołnierze zaczęli pakować swój dobytek... zauważyłeś też, że schowali do plecaka: prototyp broni plazmatycznej, pistolet Franko, oraz dysk z danymi, który zdobyłeś w fabryce. Słowem przejęli twój ekwipunek... zaraz... nigdzie nie widzisz swojego laptopa!

Żołnierz zwrócił się do dziewczyny, która nadal bawiła się nożem:
-Sir, idziemy?

Dowódczyni znudzonym głosem odpowiedziała:
-Poczekajmy jeszcze chwilę... zdaje mi się, że na powierzchni nadal kręcą się gadziny.

Dowódczyni była młodo wyglądającą dziewczyną, uzbrojona w nóż bojowy i pistolet maszynowy. Miała na sobie fioletowy mundur bez zaznaczonej rangi.

Matio Shiroi

Drzwi są zamrożone, musiałbyś je wyważyć by wejść do środka.

Matoi

Matio Shiroi

Staram się je jakoś wywarzać nie uszkadzając siebie, jeśli jest szansa że kolce się nie stępią na rękawicach to staram się nimi jakoś sprawnie otworzyć drzwi.

Mighty

Byłem w gorszych sytuacjach, a co ze mną będzie.. jak wrócę bez wykonanej misji i bez załogi..
Starał się z całych swoich sił, tyle ile da rady rozpędzić się i popchnąć z całej siły dziewczynę,
tak by się przewróciła i przejąć jej broń, a następnie w nią celować.
Jeżeli to się nie uda to po prostu stara się jej przegryźć tętnicę.

Naras

Ippan

Ty nie możesz się w ogóle ruszać. Sama próba przeprowadzenia akcji skończyła się falą bólu. Dowódczyni:
-Nie będziemy mu poprawiać opatrunków. Jeśli jeszcze raz się rzuci wsypie mu sól pod bandaże.

Powiedziała to raczej do powietrza niż do kogoś konkretnego.

Matio Shiroi

Walnąłeś z kopa w zamek i drzwi puściły. Wnętrze wyglądało jak lodowa jaskinia, już wiesz, że nie będziesz w stanie normalnie tam chodzić.

Mighty

Próbuje dać znak, że chce coś powiedzieć.

Matoi

Matio Shiroi

<walka tutaj nie będzie miła ale nie ryzykujesz nie masz>

Powolnym krokiem ruszyłem wgłąb jaskini

Naras

Ippan

Żołnierz:
-Jak chcesz coś powiedzieć to mów.

Matio Shiroi

Poślizgnąłeś się i wywaliłeś. Nie możesz tu chodzić, na dodatek jest tu za zimno dla ciebie, mróz przeszywa cię do szpiku kości.

Matoi

Matio Shiroi

dobra to odpada, staram się wycofać do wyjścia i idę dalej drogą szukając czegoś ciekawego.

Mighty

- Oddajcie mi moje rzeczy, to opowiem wam wszystko..
Spuścił głowę ku dołowi.

Naras

Ippan

Dowódczyni:
-Tak, czy siak i tak nam powie wszytko. Jeńcy nie mają zbyt dużo praw.

Matio Shiroi

Zobaczyłeś siedzącego sobie na gruzie żołnierza ASK. Jest odwrócony do ciebie plecami.