Megaman Zero Game

Mighty

(Napiszesz mi w końcu na którym jestem piętrze?)

Już nie schodzi po schodach, rusza do pomieszczenia i chowa się za jakimiś drzwiami, na piętrze na którym się znajduje
nieważne gdzie byleby się mógł tam zamknąć i zyskać na czasie.

Naras

Ippan

Jesteś na trzecim piętrze bo dalej nie dałeś rady zajść ranny i mając na karku tego stwora.
Schowałeś się w pomieszczeniu, które się okazało pokojem medycznym, z którego przed chwilą wyszedłeś. Robot medyczny zeskanował Cię i przygotował opatrunek, a ty by zablokować drzwi jedną ręką przesunąłeś szafę pod wejście.
Następnie medyk opatrzył Cię i stanął z boku. Miałeś chwilę wytchnienia nim upiór skończy ze wszystkimi ochroniarzami i wyważy drzwi.

Mighty

Patrzy przez okno czy ma poczym zejsc, czy sa jakies rusztowania, czy ma na co dac noge.

Naras

Ippan

Hmm... nie nic takiego... przydała by się jakaś lina by kawałek zejść w dół, a później zeskoczyć.
Słyszysz, że coś się dzieje w innych pokojach. Upiór:
-Taibo gdzie się schowałaś mała zarazo?

Chyba masz jeszcze dodatkową chwilę bo wróg nie zobaczył gdzie się skryłeś.

Mighty

- Nie mogę zostać..
Powiedział cicho do siebie po czym wyszedł za okno i rękoma starał się spuścić na dół i chwycić
czegoś, żeby automatycznie rozhuśtać się i wbić przez okno do piętra niżej.

Naras

Ippan

Kiepski pomysł. Spadłeś na ziemię i straciłeś przytomność. Jednak szczęśliwie budzisz się po upływie 1 godziny czasu realnego.
Upiór nie znalazł Cię i uznał, że znowu dałeś radę uciec.

Mighty

Próbuje wstać o własnych siłach i sprawdza czy może iść dalej, jeżeli tak to chce się udać spowrotem do Arkadii.

Naras

Ippan

Czujesz się lepiej, ale... masz kajdanki na rękach.
-Obudziła się ptaszyna.

Powiedziała do ciebie postać w... fioletowym mundurze! Rozglądasz się, jesteś w jakimś podziemiu przerobionym na obóz dla żołnierzy Stalowych Kruków. Żołnierz:
-My byliśmy mili dla ciebie więc proszę Cię, nie łam mi serca i bądź miły dla nas.

Mighty

- Tak? Słucham was panowie..
Rozglądał się po otoczeniu, wyczerpany całkowicie nie stawiał oporu.
Trzymał głowę w dół.

Naras

Ippan

Żołnierz:
-No, ale podnieś główkę jesteśmy tu by razem w przyjaznej atmosferze polepszyć swoje życia. Ty pomagasz nam, my tobie.

Tutaj żołnierz zrobił przerwę, po czym kontynuował:
-Może będziesz tak miły i opowiesz nam o swojej wyprawie do tej pięknej, lecz starej fabryki? Naprawdę bardzo nas ciekawi historia jak to się stało, że w tak kiepskim stanie leżałeś na ulicy.

Każde słowo zdawało się emanować szczerą przyjaźnią.

Było tu jeszcze siedmiu żołnierzy ASK w tym jedna dziewczyna bawiąca się nożem bojowym.

Mighty

- Upiór... Regenerował się z ciał zmarłych towarzyszy..
Podniósł głowę
- Nie pierwsza moja potyczka z nim.. Lecz tym razem, nie pozostawił suchej nitki na przeciwnikach.
- Przeżyłem, czyli nie jestem taki zły?
Westchnął.

Naras

Ippan

Dziewczyna rzuciła jakiś komentarz, ale niedosłyszałeś jaki.
Żołnierz:
-No, ale opowiedz wszystko od początku, przyjacielu. Najlepiej od momentu gdy dostałeś misje w bazie.

Mighty

- Nie wiem dlaczego miałbym wam pomagać...
Wstał na proste nogi
- Jaki macie w tym interes?!

Matoi

Matio Shiroi

Kiedy moja noga stanęła w tej oto lokacji skręciłem w najbliższy zaułek i szukam, jedno osobowego lub dwu osobowego odziału arkadii.

Naras

Ippan

Nie, nie wstałeś bo Ci nie pozwolili. Słabym ruchem żołnierz położył Cię gdy chciałeś wstać. Żołnierz:
-Skąd ta wrogość? Czy my mamy złe zamiary? Patrz obandażowaliśmy Cię, a kajdanki masz tylko po to byś nieumyślnie nie zrobił sobie krzywdy. Bądź dla nas miły, tak samo jak my jesteśmy dla ciebie.

Matio Shiroi

Kiedy twoja noga stanęła w tej oto lokacji, poślizgnąłeś się i ledwo uniknąłeś klepnięcia na tyłek. Chodnik był zamarznięty pomimo tego iż w górze grzało słoneczko.
Rozejrzałeś się: tutaj oblodzone były także ściany budynków, kupki gruzu itp...