Megaman Zero Game

Matoi

Matio Shiroi

Zasiadłem na pierwszym lepszym krześle przy stole

-Miałem nadzieje że pan mi powie, ale dobrze-zrobiłem głęboki wdech i zacząłem-Jak pan wie jestem Matio. Przed wejściem tutaj spotkałem L'aid która mi jako tako skróciła wszystko, jeszcze wcześniej przy tym waszym szpitalu strażnik kazał mi gdzieś iść ale nie powiedział gdzie i dopiero spotkałem jedną z oddziału który mnie znalazł i mi powiedziała gdzie mam iść,potem L'aid i teraz pan.-po chwili i dodałem-Nie wie pan gdzie moja broń?

Phanti

Deltar zaczął się skupiać...Gdyby był normalnym człowiekiem do dawno by mu zwieracze puściły. Reploid ma mocniejsze.

Skupia się na reaktorze...I jakby tu wyrzucić z niego moc.

inraeratus

Deltar

W momencie tym uczułeś, iż na powierzchnię Twej skóry zaczęła się wydobywać jakoby... oleista ciecz. Pełna energii... i czegoś jeszcze. Hmm. Podobna substancja krążyła teraz po Twoim organiźmie.
-Dobrze. A teraz kształt, jaki chcesz przybrać.

Matio

-Ach tak, wybacz tą dezorganizację. Brakuje nam kompetntnych ludzi na właściwych stanowiskach, zwłaszcza teraz, gdy doszło do eskalacji konfliktu. Rękawice? Są w dobrych rękach. Nie musisz się o nie obawiać. Jeśli pewna konkretna misji pójdzie bez większych komplikacji to zostaną Ci one zwrócene. Natomiast, w razie niepowodzenia, postaramy się Ci je jakoś zastąpić. Nie sądzisz chyba, że pozwolimy żołnierzom takim jak Ty osiąść na laurach, co?
Roześmiał się. Był to jednak śmiech przesycony nutą goryczy. Trwał krótko.
-Do rzeczy.
Wezwał jedną z osób w brązowym habicie. Wydał polecenie. Tamten odszedł.
-Pluton 5 poniósł ostatnio poważne straty. Dołączasz do nich. Udasz się do ich kwater i zameldujesz się oficerowi Railowi Marktentowi. Od tej chwili będziesz podlegał jemu wyłącznie. Resztę on Ci wyjaśni.
Wrócił gościu z habitem z naręczem rzeczy, które na polecenie Jaeri' ego schował do Twej torby.
-Przydadzą Ci się. Pytania?

Yasahiro

Shinku Ankoku

Spojrzał na podłogę, zamknął oczy i się zastanowił.

<Ta moc... Czy uda mi się przemóc to pragnienie? Prawdopodobnie nie, ale możliwe...że wykorzystam to jako siłę napędową. Motywacja. Zapanować nad tym. Potrzebuję mocy, by chronić tych, na których mi zależy. By zmienić świat>

Spojrzał na Antoniego z lekkim uśmiechem na ustach.

-Tak, czuję się na siłach. Mam też swoje cele i nie pozwolę, by coś takiego sprawiło, że zwariuję. Dam sobie radę.-

Matoi

Matio Shiroi

-Czyli jak dobrze rozumiem ktoś właśnie używa moich rękawic...Sprzeciwu teraz nie mogę zgłosić, bo za późno. A właśnie ta l'aid, możesz w skróci mi przybliżyć kto to taki ?

inraeratus

Shinku

Mirell odwzajemnił uśmiech.
-Dobrze więc. Zamykamy tę kwestię. Rolę Twego dowódcy polowego przejmuje Diego. Michael Ci już o tym wspomniał? Dobrze. Idź z nim, niech pokaże Ci miejsce zakwaterowania i objaśni resztę. Odmaszerować.

Matio

-L' aid? Haha. Jedna z ,,trzech wielkich" dowodzących tym miejscem. Reszty poznasz tyle ile sama Ci powie. Koniec.

Uśmiechał się szeroko, lecz wzrok jego odbiegł na parę sekund gdzie indziej. Czyżby wspomninia? Wrócił.

-Coś jeszcze?

Matoi

Matio Shiroi

-Acha to dlatego ukrywa twarz, nie raczej nic.

wstałem, podszedłem zabrać torbę i ruszyłem w stronę wyjścia,przed wyjście odwróciłem się.

-Do widzenia, i dziękuję za wszystko jak na razie

Na zewnątrz rozglądnąłem się w około, i sprawdziłem zawartość torby

Phanti

Deltar skupił się...Młot? Nie. Przynajmniej narazie. Do ataku zawsze się coś przyda. Uda mu się stworzyć jakąś porządną, pełną zbroję?

Yasahiro

Shinku Ankoku

Odmaszerował(Proste, zwięzłe i na temat)

Następnie idzie za Michaelem i czeka na te objaśnienia.

inraeratus

Deltar

To zależy od Ciebie. Materiał, zdaje się, masz zapewniony przez grunt pod nogami. ,,Płyn" na Twoim ciele rozłożył go na części pierwsze jak na zawołanie. Pod Twą prywatną kuźnię artefaktów. Hehhe. Masz bandę atomów przed swoimi oczami. Niektóre twarde, inne miękkie, jeszcze inne świecące. Whoo.
-Czas na pierwszy etap. Wytwórz ,,tkanki", z których powstanie to, czego chcesz. Pamiętaj. Grafit i diament. Najważniejsze to ułożenie materii.

Matio

Jest tam Twój nowy, starannie wyprany, wyprasowany oraz złożony mundur z emblematem piątego plutonu - łbem hieny oraz numerkiem porządkowym (rzymskimi cyframi). Oprócz tego mapa miasta z zaznaczonymi wszelkimi instytucjami, w tym barakami Twego plutonu, coś w rodzaju kompasu (o dziwo, działającego na statku kosmicznym) oraz... parę ciemnozłotych kulek, z delikatnymi liniami okalającymi je wpoprzek.

Shinku

Wyszedłeś z namiotu. Parę metrów dalej stał już Michael. Powitał Cię raz jeszcze. Ruszyliście.

-Zatem... jesteś w naszej drużynie, prawda? Co powinieneś na początek wiedzieć... a tak. Po pierwsze, rozkazy otrzymujesz ode mnie, chodź dowódcą jest Diego, naturalnie. Nasz oddział jest częścią eskorty karawany, zmierzającej od wschodnich rubieży terenu naszych wpływów do jednego z czterech głównych posterunków fortecznych, okalających naszą główną siedzibę. Nie mogę ukryć, ładunkiem jest sprzęt ,,ocalony" od ,,nowoprzybyłych". To nasze główne źródło zaopatrzenia, niestety. Bronie obcych z reguły mają wbudowane mechanizmy skutecznie chroniące przed ich ponownym użyciem. Przynajmniej, przez ludzi. Ech...

Minęliście miejsce, w którym grzali się Amadeusz z Torvaldem. Diego gdzieś przepadł.

Na ,,zapleczu", pomiędzy namiotami stał tobół wypełniony rzeczami.

-Twoja broń to jedno, jestem zobowiązany przekazać Ci to jako pełnoprawnemu członkowi naszej drużyny.
Wręczył Ci kolejno: Porządny plecak podróżny, mundur - szary z domieszką karmazynu; wzmocniony pancerz zwiadowcy** o podobnej kolorystyce oraz latarkę z dwoma zapasowymi ogniwami.
-Część z tego to po zmarłym kompanie. Mam nadzieję, że będzie pasować...
Przymierzyłeś. Pasowało.
-I jeszcze to.
Otrzymałeś kompas oraz... niewielki pozłacany owal. Z porządną klamrą.
-Łatwo jest się tu zgubić - te podziemia to istny labirynt. Kompas wskazuje położenie naszej głównej ostoi... ,,byś wiedział, gdzie jest Twój dom" - chyba kogoś cytował. -Natomiast ta ozdóbka... jest Twoim znakiem rozpoznawczym. Czymś w rodzaju nieśmiertelnika. Gdy już dojdziesz do tego, co najbardziej oddaje to czym jesteś, chcesz być, no wiesz... poczujesz, że to właśnie to - będziesz mógł sam wyryć insygnię i z dumą ją nosić. Taak...
Rozejrzał się.
-Dobra. Chyba wszystko. Czy o czymś zapomniałem.... a tak. Jakieś pytania?

Matoi

Matio Shiroi

Sprawdziłem też czy moje poprzednie rzeczy dalej w niej są. Rozglądnąłem się w około i ruszyłem w stronę baraków plutonu.

inraeratus

Matio

O MÓJ BOŻE! TAM NIC NIE MA!!!

...

Żart, żart. ;P Wszystko na swoim miejscu. Uczciwi ludzie. Albo po prostu nie mają po co Cię okradać. Jeszcze.

Co wokół Ciebie? Oprócz katedry i bogatej flory, której lwią część stanowiły niezwykle wysokie drzewa, były tam... obeliski. Z potężnych kamiennych płyt, po części zasypanych ziemią, piaskiem itp. wznoszą się atkie igiełki, pokryte dziwnymi inskrypcjami. Ścieżka do baraków wiedzie pomiędzy nimi, a następnie przez parę innych miejsc. Będziesz chciał się przy inch zatrzymać, czy czas na zwiedzanie rezerwujesz dopiero po zameldowaniu?

Phanti

Cóż...Skoro to zbroja....Najpierw stara się stworzyć tak jakby pod-zbroję. Czyli coś w rodzaju miękkiego, wygodnego przylegającego kombinezonu, w niektórych miejscach wyłożonego twardszymi "ochraniaczami". Kombinezon w kolorze czerwonym, twardsze ochraniacze metaliczne grafitowe. A na to? Oczywiście już twarda, porządna zbroja w złotym kolorze...

- Dam radę wytworzyć dwa bajery do przekierowywania mocy z reaktora, czy nie da rady....? - Zapytał syntety.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Spojrzał na Michaela.

-Tak, gdzie będę mieszkał i kiedy pierwsza wyprawa?-

Potem przyłożył rękę do podbródka i sobie coś przypomniał.

-A, to jest coś nie tak ze mną czy Diego to kot?-

Matoi

Matio Shiroi

<jeśli jest okazja..>

Idę spokojnym krokiem w stronę baraków, i przyglądam się obeliskom i wszystkiemu co jest w około, staram się nie zatrzymywać chyba że będzie coś naprawdę ciekawego lub mnie zaskoczy.