Megaman Zero Game

Dada

Kimiko Nanasawa

-Jeszcze nie miałam takiego przypadku... więc jak na ten czas to nie będę wiedziała... możliwe, że wkrótce...
Powiedziała, mając minę nie zbyt wesołą... a raczej zamyśloną. W końcu przestała tak myśleć i wzięła się do roboty, przy komputerze
-No nic... ale tym zajmą się medycy... Najwyżej pomogę im w tym... chociaż mamy w tym specjalistę...

X

-No dobrze... jak coś to proszę dać mi znać...

Wstała z podłogi i wyszła

Arxel

Victor Delacroix

Gear otworzył oczy. Wokół niego było ciemno * Gdzie ja jestem?* Pomyślał i rozejrzał sie dookoła.

X

Jest ciemno, mało widzisz... ale zauważasz światełko... małe światełko...

Arxel

*Co to jest? Nie wiem, ja też. A wy tu skąd? Jesteś, a raczej jesteśmy z nieznanego mi powodu w strefie wspomnień. Tyle, ze w czyimś umyśle. To sporo wyjaśnia. A właściwie po co jej pomagałeś idioto?! Przez to zmieniłeś układ sił! Ale ona mnie ładnie poprosiła... I co z tego? Zabiłbym cię ale nie mogę. Cholerne Przymierze. Możecie się kłócić gdzie indziej?* Odezwał się w myślach i poszedł w stronę światełka

X

-A wy co sie tak kłócicie? Już dosyć jest tutaj ciemno...

Odezwało sie światełko.

Arxel

* Pokaż się ty * beep* a nie mówisz z ukrycia!(CZ) Czy to znaczy, że on nas widzi?(Z) Chyba nie wszystkich?(NZ) Czyli słyszy?(ND) Prawdopodobnie tak. I skądś go kojarzę(KD)*

- Kim jesteś? Zapytał sie Viktor - Albo czym. I gdzie ja jestem?

X

-Jestem prawdziwą formą Kimiko... tylko tutaj jest tak ciemno że gdybym użyła swojej normalnej postaci to bym pewnie zniknęła... gdzieś tutaj powinien być pierwszy fragment wieków... poszukacie go? Wtedy od razu sie tutaj rozjaśni...

Arxel

*A ja myślałem, że to my jesteśmy dziwni(Z). Bo jesteśmy Ale ona jest dziwniejsza(ND). Nie powinniście tak o niej mówić. Jest prawie moja krewniaczką(KD). A ty się ich o wszystko nie czepiaj tylko dlatego, że jesteś taki *Beep* świętoszkowaty(CZ). Cisza! (V)*

- W tych ciemnościach... Ech... chyba dałbym rade coś zrobić ale... no moge sprobować

*Panowie. przez wzgląd na to, ze musimy się wydostać z tego miejsca proponuje przekazać chwilowo kontrolę nad ciałem naszemu świetlistemu odpowiednikowi. Kto jest za?(V) Prędzej umrę niż...(CZ). Dobrze wniosek przegłosowany. Ała.(V)*

Viktor zmienił kształt. Z jego nowej postaci aż biło światło. [i] - Jestem gotów spełnić swe zadanie i pomóc ci szlachetna istoto*Rzygać mi się chce (CZ)* Powiedział i zaczął szukać tego co miał znaleźć.

X

-O... jestem zaskoczona... no to szukamy...

I zaczeliście latać wszędzie. Po jakimś czasie (15 minut) zobaczyłeś że twoje światło sie od czegoś odbiło... to chyba było jakieś podwyższenie, i jakiś duży klocek na nim...

Arxel

*Duże(Z). Yhy(NZ). Poradzisz sobie?(D) Pewnie(V(KD))*

- No to do roboty Powiedział i zaczął machać skrzydłami wznosząc sie przy tym do góry(i w stronę klocka)

X

Ten klocek miał kształt trójkąta i miał niebieski kolor. Wziąłeś go do rąk... i od razu wszystko sie rozjaśniło... Otoczenie wyglądało... jak niebo. Kolor jak przy zachodzie słońca, i wokół są chmurki... i balisty na niektórych z nich celujące w Ciebie. W sumie jest ich 8 i wszystkie są naokoło Ciebie.

Arxel

**Beep*(Z). Dobrze powiedziane(ND). Macie jakiś pomysł?(D)*

Victor wyciągnął zza paska rękojeść miecza. Nagle pojawiło się ogniste ostrze. - Drodzy koledzy... pamiętajcie, że to świat marzeń i wspomnień. Możemy tu zrobić PRAWIE wszystko Powiedział Victor i posłał w jedną z balist kulę ognia, a następnie lecąc zygzakiem stara się przeciąć jedną na pół.

X

Wszystkie Balisty wystrzeliły... a strzały zmieniły sie w wielkie węże ze skrzydłami. Victorowi ledwo Co sie udało tego uniknąć

-Tylko że są to wspomnienia Kimiko, więc to ona ma tutaj władzę... i to nie całkiem ona... więc ta teoria chyba jest nie na miejscu...

Powiedział dziewczęcy głos... i węże poprzeszywały niebieskie promienie świetlne. Zobaczyłeś że tamta świetlna iskierka zmieniła sie... w to. I do tego z łukiem jak z Bleacha

[link widoczny dla zalogowanych]

-To jest prawdziwa forma Kimiko... dziękuje za znalezienie fragmentu wspomnień...

Arxel

* Nie żebym komuś kibicował ale... to było naprawdę miodzio(D), wiesz co to chyba jedyny fragment w którym się z tobą zgodzę(Z) *

- Dziękuje. Naprawdę. Jednak wydawało mi się, że będzie inaczej. W końcu to ja, znaczy my jesteśmy w śpiączce i wspominamy. Tyle, że jej wspomnienia. Ale wygląda na to, że dalej tu rządzi. Albo rządzisz. I teraz trzy pytania. Co zrobisz z tymi wspomnieniami? Czy będę je mógł zobaczyć? I co z balistami?