Megaman Zero Game

Matoi

Matio Shiroi

-Zobaczymy co to cacko potrafi

Na początek oceniam odległości jednego a drugiego, jeśli ten u góry będzie bliżej to staram się złapać jego ostrze w dłonie i rzucić go na 2, jeśli jednak ten na desce bliżej, to zaciskam mocniej pięści i jedna rękę opuszczam do ziemi w stronę wroga(ostrze w stronę ziemi), drugą podnoszę nad sobą aby ostrzem blokować topór, i tka kiedy na desce bezie tak blisko abym wystającym kawałkiem ostrza mógł przeciąć deskę i ciągnąc dalej za atakować tego nade mną. To jest plan jeśli nie mogę się ruszać z miejsca jeśli mogę, to wyczekuje odpowiedni moment i odskakuje na bok aby tamci się nawzajem za atakowali.

inraeratus

Matio

Możesz się ruszać, ale jedynie na ograniczonej przestrzeni - platformie o parumerowej (oceniasz, że z 4 -5) średnicy. Zatem wolałeś uskoczyć i pozwolić tamtym się zderzyć? Hmm. Ten z toporem walnął nim o platformę, jednak ten drugi - akrobata - wykonał nagły zwrot, zahaczając jednym ze swych ostrzy o Twój tors. Lekkie nacięcie. Nie miał czasu porządnie wycelować. Nim zdążyłeś się obejrzeć gdzie tym razem poleciał, toporzasty wykonał cięcie od ziemi, kontynuując to piruetem. Wcale nie najwolniej. Pancerz ma możliwości nienajgorsze, ale niezwyciężony nie jesteś. Otacza Cię chmara szybkich przeciwników, których umiejętności nie znasz. Uważaj.

Phanti

Deltar prychnął. Poprzednie wakacje były lepsze.

Idzie prosto w stronę bloków. I już...

Matoi

Matio Shiro

No nic pozostaje mi tylko jedna możliwość stać przygotowanym na ataki robić uniki czy bronić się ostrzami i odpowiadać na ataki,atakując ostrzami

inraeratus

Deltar.

Wąwóz u - kształtny. Ta, coś w tym guście. Nienaturalnie zaokrąglony. Nie przedashujesz. Spore badziewie. Widzisz mostek linowy. Trochę... mocno się chwieje. Innej drogi nie widzisz. Piasek pod stopami zaczyna Ci nieco drżeć. Czy też dudnić. Niczego żywego na horyzoncie.

inraeratus

Mato

Cóż. Z tym gościem Ci się udało. Załatwiłeś go. Lecz drugi rąbnął Cię deską od tyłu. Zabolało. I nie zdażyłeś go ciachnąć. Teraz kołuje nad Tobą. Czasem podlatuje, lecz nie za blisko. I nic poza tym. Ciekawe...

Yasahiro

Shinku Ankoku

Zamknął na chwilę oczy i potem powiedział:

-Jak długo będę wracał do zdrowia?-

W międzyczasie gdy oczekuje na odpowiedź to stara się przypomnieć sobie informacje o tym miejscu, które zebrał gdy był w pełnej synchronizacji z motorem. Coś o terenie, po prostu o miejscu powinien pamiętać.
Potem znowu się odezwał.

-Mogłabyś mi proszę...opowiedzieć o tym miejscu? Gdzie jestem, kim jesteście i tak dalej.-

inraeratus

Shinku Ankoku

Niczego nie wiesz o tym miejscu. Tego namiotu już na bank sobie nie przypominasz. Ale wiesz... że w nim leżysz! Łohoho!

-Zakładając, że wszystko pójdzie jak trzeba, nie zajdą komplikacje i tak dalej oraz to, że dożyjemy szczęśliwie tego momentu... za dzień, dwa powinieneś się podnieść z łóżka. Medycyna stoi tu na pokaźnym poziomie, pomimo... no, sam zrozumiesz. Do walki nie staniesz wcześniej niż za... jeszcze dłuższy czas. Póki co spałeś trzy dni, zalecam kontynuowanie tego stanu.

Odczytała pomiary z przyrządów. Kiwnęła lekko głową i mruknęła coś z zadowoleniem. Chyba wszystko w porządku.

-Kim jesteśmy? Nie jesteś pierwszym, który został porwany przez tych kosmitów. I zapewne nie ostatnim. Jesteśmy buntownikami... rebeliantami? Nasz kapitan był tym, który wszystko zorganizował. Dał ludziom broń do ręki.... nadzieję. Przestaliśmy być bydłem, które bezkarnie zarzynają! Mamy szansę wygrać!
Lekko się zasapała, niemalże wykrzykując te słowa. Po chwili jej oddech wrócił do normy. Kontynuowała.
-Zorganizowaliśmy ruch oporu, tu, w podziemiach. Wygląda na to, że jest sporo miejsc, z których wcale nie korzystają... lub też z niewyjaśnionych przyczyn przestali korzystać. Brr. Cóż. Lepiej dla nas. Co prawda często musimy ograniczać się do partyzantki, odbijania jeńców... lecz każdego dnia głębiej kąsamy ich łydki. Póki co chyba nie traktują zagrożenia płynącego naszej strony na poważnie. Może i mają rację - patrząc na ogrom ich statku... pamiętasz region, do którego się dostałeś po wyjściu z biordzenia okrętu? To jedynie niewielki fragment jednej z kopuł, składających się na całość tego paskudnego miejsca.... jest mas co prawda stosunkowo niewielu, ale kapitan wierzy, że istnieją inni ,,rozbitkowie" pod innymi kopułami, też walczący z naszym wspólnym wrogiem... a gdyby tak udało się ich odnaleźć, połączyć siły, to kto wie...
Rozmarzyła się. Po chwili jednak wróciła do namiotu.
-Właśnie... kim byłeś tam, na Ziemi? Jak ona teraz wygląda, ummm.....
Ewidentnie chce spytać o imię.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Obrócił głowęwkierunku dziewczyny.

-Shinku, Shinku Ankoku. Na Ziemi byłem rekrutem Arkadii. Ale od początku. Opowiedziałaś mi historię tego miejsca, ja ci opowiem moją.-

Wziął głęboki oddech i zaczął zbierać myśli. Przypomina sobie dokładnie historię.

-O ile dobrze pamiętam historię, istniały kiedyś dwie frakcje, Neo Arkadia i Ruch oporu. Nastał pomiędzy nimi pokój, wszystko było pięknie...Dopóki jacyś fanatycy nie zbudowali broni masowej zagłady, zniszczone zostało odbudowane miasto i dwie frakcje. Ci co przeżyli zaczęli tworzyć nowe frakcje, które teraz są ze sobą w konflikcie. Arkadia, Pustynna Hegemonia i Armia Stalowych Kruków. Jak powiedziałem, jestem rekrutem z Arkadii. Szczerze, to jak tam rządzą jest jednym z moich powodów, dla których dołączyłem. Mają czterech Strażników i Generała.-

Zamknął oczy i się zastanowił. Coś go korciło.

-A jak ty się nazywasz i kiedy ciebie porwali?-

Phanti

- Spode mnie?!

Deltar odskoczył za pomocą dasha w okolice tego mostka.

Skanuje w locie piasek i to co jest pod nim.

inraeratus

Deltar

Jesteś przy mostku, a piasek dudni, dudni coraz mocniej, niezależnie gdzie się udasz. Albo to coś przesuwa się pod Tobą, albo... jest na tyle ogromne, że nie robi różnicy gdzie uciekniesz! Co obstawiasz?
Zaraz, zaraz. Ciepło podnosi się. Czujesz różnicę. Powietrze zaczyna drgać...

inraeratus

Shinku Ankoku

Słuchała Cię z olbrzymim zainteresowaniem, wręcz spijała każde słowo z Twych ust. Gdy przerwałeś, wstrzymała nieco oddech. Najwyraźniej czeka na ciąg dalszy. Co do Twojego pytania - uśmiechnęła się nieco smutnie, opuściła wzrok.

-Kayle. Urodziłam się tutaj. Nigdy nie byłam na tej... Ziemi.

Podniosła go ponownie. Jej wzrok wyraźnie pytał o resztę szczegółów.

Phanti

Nie ma co ryzykować. Deltar wpierdziela się na mostek. I przebija się na drugą stronę. Jeśli tylko poczuje, że coś się psuje, to wyskakuje jak najszybciej jak może z dashem w stronę...drugiej strony.

inraeratus

Deltar

Bardzo słusznie! Konstrukcja nie utrzymała długo Twojego tyłka! Wylądowałeś parę metrów poniżej krawędzi, lecz jakoś wybrnąłeś z tej sytuacji. Zadowolony z siebie stanąłeś na nogach... jedynie by poczuć, że dudnienie przybrało na sile! Zaraz... czy to aby na pewno tylko powietrze się rusza? Pokrywy piasku na horyzoncie podnoszą się i opadają. Temperatura nadal się podnosi.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Spuścił wzrok. Urodziła się tutaj, walcząc przeciwko kosmitom...Nigdy nie widziała ojczyzny swoich przodków.

Po chwili spojrzał na nią i łagodnym głosem opowiadał dalej.

-Pustynna Hegemonia, jak sama nazwa wskazuje, znajduje się na pustyni. Uważam, że tam wciąż można coś znaleźć, w końcu nikt nie przekopał całej pustyni... Jednak to, że Pustynna Hegemonia akurat jest na pustyni, jest dzięki temu, że polegają na technologii słonecznej, zaspokajając potrzeby energetyczne. Armia stalowych kruków nie wytwarza nowych technologii...Z powodu braku w ludziach, surowcach i innych sprawach, polegają na dawnych odgrzebanych technologiach. Arkadia skupia się na liczebności... Arkadia znajduje się w górach, zwanych Góry Hydin. Widok jest wspaniały, specjalnie na to powstał punkt widokowy... Na Ziemi jest jeszcze Las Notus. Byłoby to piękne miejsce, gdyby nie było tak dotknięte katastrofą. Jest tam bagno, skażone promieniowaniem. Lasy też, przez co zmasakrowane drzewa mogą odrosnąć w ciągu paru dni. Znajdują się tam ruiny świątyni, niestety są one strzeżone, szkoda. Istnieje też żelazne pustkowie, pustkowie na którym znajduje się po prostu sporo złomu...-

Zamknął oczy i pomyślał chwilę.

-Nie do wiary, że dalej walczą o tereny, podczas gdy przez broń właśnie je niszczą...-

Znów spojrzał na dziewczynę, wiele więcej nie może.

-Jednak dlatego, że w wyniku katastrofy stracono tyle technologii... Jeśli ktoś rozsądny będzie przewodził frakcjami, może uda się odnowić jakoś środowisko, zanim je zniszczą... Z tego powodu szkoliłem się w ciekawej broni. Wachlarze bojowe, nie bardzo męskie ale cóż, jest skuteczne.-

Spojrzał w innym kierunku.

-Mogłabyś mi opowiedzieć trochę więcej o sobie? Jeśli jednak nie chcesz, możesz opowiedzieć to co wiecie o statku... Może się okazać, że rozwiązanie waszej...nie, naszej sytuacji mogło się kryć na widoku. Sądzę, że powinnaś zobaczyć Ziemię na własne oczy, postaram się o to-

Posłał jej taki spokojny uśmiech, oczy prawie zamknięte...Prawie tak, że wydają się zamknięte dla innych ale coś widać.