Megaman Zero Game

Phanti

Skaner! Przeszukiwanie wszystkiego! Po prostu wszystkiego i wszędzie! Szukanie anomalii! Czegokolwiek!

<I tak pewnie tego nie powstrzymam. Albo nagłe jebnięcie, które mnie rozwali, albo pierdolnięcie, z którego będę się śmiał...>

Matoi

Matio Shiro

Rozglądam się dookoła jednak, kontem oka staram się nie spuszczać tego nade mną i być gotowym na atak z jego strony.

(sorry za jakość postów ale zmęczony jestem...)

inraeratus

Matio

Dobry wybór. Gościu chciał ściągnąć na Ciebie uwagę, w czasie gdy potężny konar, pod którym przebiegał dinuś zdmuchnąłby Cię niczym piórko. Padłeś na ziemię i jakoś tego uniknąłeś. Obcy od razu zaczął na Ciebie zlatywać, prosto, z góry na dół. Nie wiesz jeszcze co knuje tym razem, lecz od strony nieba zbliża się kolejna eskadra. Zakończ waść to szybko, bo będą kłopoty....

Deltar

Zasęg Twojego scoutera to 100 metrów. I dzięki temu wiesz, że piach pod Tobą przesuwa się, niczym fale... jakby go ktoś rozpychał. Co do Twoich przewidywań... to raczej to pierwsze. Znad horyzontu, pomiędzy Tobą, a miastem - daleko po prawej, wznoszą się tumany pyłu. Coś tam jest. I pędzi prosto na Ciebie. To nie będzie małe, jesteś tego absolutnie pewien.

Yasahiro

Pokręciła głową.

-Wojna, wszędzie wojna. Czy ludzie muszą wiecznie walczyć? Czy, gdy minie zagrożenie ze strony obcych i my rzucimy się sobie do gardeł. Ja...
-Kayle! Jesteś pilnie potrzebna, chodź ze mną! - delikatny, lecz stanowczy głos przerwał waszą rozmowę.
Wejście do namiotu, rozsunęło się; pojawiła się w nim twarz długowłosej blondynki o lazurowych oczach i zmęczonym , acz pogodnym uśmiechu.
Kayle odwróciła się, prawie podskakując w miejscu.
-Ach! Już! Już lecę.
Wychodząc dosyć dynamicznie z namiotu rzuciła na pożegnanie:
-Jeszcze się spotkamy! Cześć!

Yasahiro

Shinku Ankoku

Zamknął więc oczy i postarał się przespać...Oczywiście przed snem trochę przeanalizował sytuację.

<To gdzie byłem to biordzeń...Czyli statek jest biomechaniczny, czyli...Aw, gdybym miał broń mógłbym wtedy coś zrobić! Kayle, miła dziewczyna...Zasługuje by przybyć na Ziemię. Jest tam wiele złego ale wszędzie jest. Może razem z nią coś uda mi się zdziałać.>

Pokręcił głową.

<Eh, a tu kur** jakiś romantyzm. No nic, myślę, że rozwiązanie konfliktu jest tuż tuż... Parę tygodni, CZASU NIE MAM TYLE! Myślmy...Co mogę zrobić. Najlepiej to by były znaleźć jakieś pozostałości motoru, ustawić jego systemy na leczenie i pomóc ruchowi oporu... Chwilowo nie mam innych pomysłów, cóż. Branoc.>

I poszedł spać.

Matoi

Matio Shiro

Czekam na odpowiedni moment i odskakuje do tyłu lekko oraz atakuje zaciśnięta pięścią w górę. następnie staram się szybkimi atakami załatwić jakoś resztę oczywiście sprawdzam też co się dzieje przede mną abym nie oberwał czymś jeszcze

Phanti

Deltar biegnie w stronę tego czegoś

- Viva'l arte! Viva'l secare!

Postanawia to dashowo przeskoczyć. Chociaż...ma dziwne wrażenie że to go zje. Ale cóż... Będzie miał co zwiedzać.

Więc.. w odpowiednim momencie skacze!

inraeratus

Matio Shiroi

Tym razem poszło Ci gorzej.
Odskoczyłeś do przodu, lecz gdy chciałeś zaatakować, przeciwnik wykonał piruet w powietrzu, zgrabnie unikając Twego ostrza. Poleciał znowu prosto. Zwaliłeś go piąchą z dechy, lecz sama deska poleciała dalej. Przygrzmociła Ci niezgorzej. Barierki po obu stronach platformy was uratowały. Z trudnością łapiesz oddech. Obaj dostaliście, lecz to Ty jesteś tym, który oberwał mocniej, a w dodatku jest przygwożdżony sporym kawałem żelastwa. Opierając się o barierkę, obcy powoli wstaje. Z kabury wyciąga coś na kształt pistoletu.

Shinku Ankoku

Obudziłeś się po jakimś czasie. Jesteś głodny. Bardzo. Obok Ciebie leży jakaś plastikowa torebka. Chyba z zimnym posiłkiem. Oświetlenie się nie zmieniło.. no tak. Jesteście w podziemiach. Czujesz się ogólnie lepiej. Wstaniesz.

Deltar

Cóż.....................
Wielki robal. Większy niż wielki. Wielgachny. Gdy otwierała mu się... gęba, pełna kłów, czy czegoś w tym stylu... Ty sobie podskakując nie doskoczyłbyś mu do jednego z nich, mimo, że są tuż przy Ziemi. Robal mógłby po prostu po Tobie przejść i nawet by Cię nie zauważył. Ba. Nawet by Cię nie poczuł. Niestety, chyba mu czymś podpadłeś. Podniósł swe gigantyczne cielsko, rozwarł... jamę gębową i zaczął na Ciebie spadać. Am, niam, niam. Zjadł Cię. Nawet byłeś smaczny.... nie. Nie byłeś. Równie gigantyczny szary orzeł wypadł z chmur i zaczął na niego pikować. Uderzył, robal ,,zawył". Zadudnił nie tylko piach, ale i Twoje zęby. Już chciał się odgryźć, lecz orzeł podleciał do Ciebie. Robal trafił w pustkę. Nie mógł się równać z szybkością ptasyny. A ta ptaszyna... wzięła Cię w dziób i poleciała sobie najzwyczjniej w świecie dalej. W stronę bloczków.

Phanti

- Eagle-Taxi? - Zapytał Deltar niedowierzając.

Nawet nie starał się wyrwać. To by było bez sensu. Spadł by. Srsly, nic go nie zaskoczy już...

Yamitsu

Kisuke

Sięga ręką w kierunku motyla powoli

Yasahiro

Shinku Ankoku

Siada na łóżku i spokojnie zjada to co dostał. Jaki jest dokładniej jego stan?

<Pewnie już obcy wymyślili opakowania, które same podgrzewają posiłki ale nie chciało im się mi dawać>

Jeśli może to normalnie wstaje z łóżka i stara się lekko rozciągnąć, takie drobne ćwiczenia, nie przeciąża się. W myślach widział Kayle.

<Kayle... Wszędzie jest wojna, ale są też miejsca nie zniszczone przez nią. Powinna zobaczyć Ziemię, wciąż jest piękna... Muszę szybko wrócić do zdrowia, pomóc buntownikom...zrobić co się da! Gah, czemu mam takie wielkie uczucia do niej, ot zagadka.>

inraeratus

Shinku Ankoku

Zmienili Ci bandaże. Porządne strupy w miejscach ran. Pomniejsze obrażenie zniknęły. Zrobiłeś co chciałeś, możesz się ruszać bez większych przeszkód. Co do żarcia... no, znośne. Wojskowe racje. Pożywne, lecz nie sycące.
Usłyszałeś miauknięcie. W drzwiach stanął czarny jak noc kot z błyszczącymi, żółtymi ślepiami. Postał tam przez chwilę, po czym poszedł dalej, poza namiot. Machnął ogonem w Twoim kierunku. Czyżby chciał, byś za nim poszedł?

Kisuke

Motyl opadł Ci delikatnie na dłoń. Poruszył skrzydłami z wdzięcznością... lecz więcej się nie poruszył. To był jego ostatni lot. Ile mógł tu być? Samotny... Gdy przysunąłeś się, ujrzałeś coś błyszczącego, wystającego z... czyjejś kieszeni.

Deltar

Cały świat postanowił Ci pokazać jak bardzo się mylisz. Z dziobu orła - dosłownie - wynurzyła się połowa sylwetki zamaskowanej istoty, od pasa w górę, ubraną w dziko powiewającą w strudze powietrza płachtę materiału.

-Jesteś dosyć bezradny, czyż nie?
Najgorsze nie było to oczywiste stwierdzenia. Raczej głos. Jakby dwie istoty odzywały się jednocześnie. Jedna dosyć ludzko, mocno, grubo z twardym naciskiem na poniektóre słowa. Druga natomiast twardo, mechanicznie, czasami przypominała rzeżenie potężnego mechanizmu. Ich synchronizacja była wyjątkowo dobra.

Phanti

- Masz rozdwojenie głosu, wiesz? - Odpowiedział Deltar - Powinieneś udać się do specjalisty. Znam takiego jednego. Dr.Młotek. - Przekrzywił nieco głowę - Jakoś...po ostatnich wydarzeniach, takie coś...taki ktoś jak ty mało mnie zaskakuje. Widziałem już większe dziwy...

inraeratus

Deltar

-Hmph. Może to po prostu Ty masz coś ze słuchem?
Kompletnie zignorował Twoje dalsze słowa.
Pędzicie w zastraszającym pędzie. Gość wynurzył się całkowicie na łbie orła. Coś do dodania? On milczy. Do czasu.
-Przygotuj się.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Szybko coś przemyślał.

<To tylko kot, co on może...A Walić! Wystarczająco dziwnych rzeczy widziałem>

Idzie za kotem, tak cicho jak może by nikogo nie zbudzić ani nic.

Yamitsu

Kisuke

<"eh, szkoda go">
Próbuję sięgnąć drugą ręką po to cuś błyszczącego
<"a to co...może...hmm">