Megaman Zero Game

Yasahiro

Shinku Ankoku

Łazi tak po polanie szukając czegoś interesującego...Może nawet znowu spotka Sylphię?

Phanti

Dzisiaj nudy. Same nudy.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Idzie do...Lasu Notus! Wejścia do świątyni!

Phanti

Nie dochodzisz. Trafiasz na dwa zezłomowane Pantheony. Które jakimś cudem się aktywowały.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Uśmiechnął się.

<WRESZCIE!>

Zaczął biec w kierunku Phanteonów, jaką mają broń?

Rozkłada wachlarz i wykonuje cięcie w bok jednego z Phanteonów, po czym składa wachlarz i jak pałką uderza w głowę Phanteona, uciekając gdyż mogłyby wybuchnąć.

Phanti

Zniszczyłeś obydwu. To było łatwe. Ale... Nagle zdarzyło się coś dziwnego. Świat jakby zawirował... I pantheony znowu stały! W takim samym stanie jak wcześniej!

Yasahiro

Shinku Ankoku

Zmarszczył brwi.

<Gdyby tylko się podniosły to regeneracja albo naprawa...Ale świat zawirował, więc albo cofnięcie czasu albo zakrzywienie czasoprzestrzeni. Vesnar! Wykryj skąd to pochodzi>

Jeszcze raz rzucił się na Phanteony. Znów rozłożył wachlarz i przejechał nim od góry w dół po ciele Phanteona, tnąc go od głowy. Wtedy się obraca i złożonym wachlarzem uderza w drugiego głowę wykorzystując siłę odśrodkową.

Phanti

<Idź się wysadź w powietrze.. - Odpowiedział Vesnar. Chyba nie ma zamiaru ci pomagać>

Znowu je powaliłeś. I znowu, to samo! Tyle że... tym razem są w lepszym stanie niż wcześniej.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Mentalnie uderzył się otwartą dłonią po twarzy.

<Jeśli ja zginę, TY TEŻ ZGINIESZ! WIĘC POMÓŻ MI A OBAJ POŻYJEMY DŁUŻEJ!>

Odskakuje od Phanteonów i patrzy jaką mają broń tak wogóle. Po tym będąc pewnym, że dystansu takiego szybko nie pokonają rozgląda się.

Phanti

Na razie nie mają żadnej.

<Jakbyś żył tyle co ja gnojku, to nie bał byś się śmierci. Gdyby nie to, że przez zabezpieczenia tej idiotki nie mogę się od Ciebie oddalić, to już dawno bym korzystał ze swojego elfiego życia...>

Yasahiro

Shinku Ankoku

Zaczął zgrzytać zębami i odbiegł od Phanteonów, zdaje się na instynkt gdzie biec.

<TO DAJ MI KU*WA JAKĄŚ WSKAZÓWKĘ CHOCIAŻ! NIE ŻYŁEM TYLE CO TY!>

Phanti

<SPIE***** TY PIE******* KUR***! CH** MNIE KU*** OBCHODZI ILE JE**** PEDALE ŻYJESZ! RYJ! MORDA! SKUP SIĘ NA PIE******** WALCE PRZYCHLAŚCIE!>

Twój genialny instynkt sprawił że wpadłeś na kupę złomu.

Pantheony biegną za Tobą!

Yasahiro

Shinku Ankoku

...
....
.....
Vesnar wreszcie dał prawdziwą radę. Zaczął cicho szeptać do siebie, przypominając sobie wydarzenia z tego statku.

-...Nawet jeśli wszystko jest przeciwko mnie, nawet jeśli szanse na wygraną są bliskie zeru...-

Biegnie na Phanteony, jego oczy błyszczały ogniem jego woli do walki. Na twarzy nie zagościł ani uśmiech ani uśmieszek. Jego usta były otwarte, nie ukazujące jego emocji, pozwalając jego głosowi to zrobić.

-BĘDĘ WALCZYŁ!-

Złożonym wachlarzem uderza w kolano jednego z Phanteonów od boku, kontynuując skokiem do góry i kopem z półobrotu w jego głowę. Następnie rozkłada wachlarz i tnie w szyję drugiego Phanteona.

Phanti

Znowu Ci się udało. I znowu. Świat zawirował i Pantheony znowu stały. Tym razem... W PEŁNI SPRAWNE!

Jeden to Pantheon z ogromną żółtą pięścią. Drugi to Pantheon z tarczą i kulą na łańcuchu.

<Twoje podejście do życia jest godne pożałowania. - Skomentował Twoją wypowiedź Vesnar - Jesteś jak dziecko. Głupie dziecko...>

Wyleciał spod Twojej zbroi i przygląda się wszystkiemu z góry.

Yasahiro

Shinku Ankoku

-Byłem na statku kosmitów, nie znasz się.-

Odskoczył znów i rozejrzał się dookoła. Coś wygląda, pojawia się czy cuś?

-Poza tym, jeśli teraz spróbuję uciec pewnie jakaś siła mnie zatrzyma-

Wachlarz rozłożony, gotów do Bloku.