Megaman Zero Game

Rashef

Na dźwięk dwóch ostatnich słów zmrużył oczy a w myślach przeszło mu ostatnie i jedyne zdanie jakie pamiętał zprzed swojego wieloletniego snu. 'Posiąść moc by bronić istnienia, nawet za cenę własnego'.
-Dużo silniejszy... hah, zdajesz... /natychmiast się poprawił/ zdaje pan sobie sprawę że z tych sztuczek umysłowych nie jestem w stanie wykonać żadnej. Chociaż oferta brzmi nader interesująco. Tkwi w tym jakiś haczyk ?

Arxel

- A kto mówi o sztuczkach umysłowych? mam uczniów, którzy sie nimi nie posługują. Co do haczyków... musisz być mi posłuszny podczas lekcji. Trening będzie ciężki i możesz łatwo umrzeć. I musisz być posłuszny kodeksowi. Czyli nie wtrącać się do pewnych spraw.

Rashef

- Musiałbym się zastanowić... / po czym nie czekając na żadną odpowiedź po chwili dodał./ Zgadzam się, nie mam nic do stracenia. Mam tylko dwa pytania, czy mam zwracać się do pana Mistrzu ? I gdzie mam się zgłosić?

Arxel

- Nie musisz. Poza tym to nie ja będę cię uczył. No może czasami. Twój trening będzie prowadzony przez Sejiego Cervantesa. Mistrza broni palnej. Co do miejsca... Pstryknął palcami i w twojej głowie pojawiła się droga do jakiegoś domku w zniszczonym mieście(jest tam odpowiedni temat)

Rashef

Ujrzawszy wizję drogi do miejsca gdzie miał trenować stwierdził:
-Heh, bardzo sprytne są te umysłowe wizje, w końcu obraz wart jest tysiąc słów.
po tym zdaniu podszedł do wciąż nie przytomnej dziewczyny i przykucnął przy niej po czym zadał pytanie:
-A co z nią ? Wyjdzie z tego ? Szczerze powiedziawszy wbita ręka w tors trochę mnie przeraziła.

Arxel

- To taka metoda leczenia. Wszystko będzie w porządku tylko poczekam aż się obudzi.

Rashef

Wstał
-W takim razie nie jestem tu już potrzebny ? Za pozwoleniem oddalę się, mam kilka manatków do spakowania gdyż zgaduję że podczas treningu nie jestem na żadnych listach CMD, prawda ?

Arxel

- Zgadłeś. To idź, a ja tu jeszcze posiedzę. Mimo wszystko zebranie czyjejś duszy do kupy zabiera trochę czasu, a ja dopiero zlokalizowałem jej kawałki. Powiedział do ciebie.

Rashef

- A zatem do zobaczenia.
Ukłonił się i poszedł do swojej kwatery.

Arxel

Tom wysunął przed siebie rękę. Pojawiła się na niej dość spora biała kulka z odcieniami czarnego koloru. Posłał ją w stronę Sary, a kulka znikła.

X

Sara otworzyła oczy.. najpierw miała trochę rozmazany obraz

-Ała... moja dusza... gdzie jestem?

Arxel

- Jesteś w barze. Niedawno ktoś ostro ci przetrzepał skórę. A ja ci pomogłem.

X

<O_O Niedobrze>

Mimo że obraz tylko odrobinę sie wyostrzył poznała ten głos. To był Tom

-Bardzo przepraszam, robiłam co mogłam ale nie udało mi sie go pokonać... to przez tego wirusa, tak to bym go zabiła z 2 razy... proszę o wybaczenie...

Arxel

- Yea right Powiedział do siebie. - Wybaczam... acz straciłaś kolejną szansę. Pamiętaj, że jeszcze kilka i mogę ci odebrać moc.

X

-Wiem... nie napawa mnie to optymizmem...

<No bo co ja potem zrobię?>

-Przynajmniej nie skasował całego baru... chodzi mi o te 60-70 osób... tylko co teraz trzeba zrobić?