Megaman Zero Game

Xellos

Hana
* Cholera... Jeśli wybuchło coś przy wyjściu to nie ucieknę stąd normalnie...*
Hana pobiegła za tamtym gościem

Olekman

Hana
Tamten pokój był czymś w rodzaju pracowni czy czegoś takiego. Biurko z komputerem, kilka szufladek w nim. Okno na zewnątrz, przy którym było takie jakby łóżko. Koleś podniósł górną partię tego łóżka i wyjął... coś co wygląda jak wyrzutnia rakietowa. Jednostrzałowa.

Xellos

Hana
*Argh...Ten facet nie przestaje mnie zadziwiać...*
-Eeee... Co Pan zamierza z tym zrobić?

Olekman

Hana
-Powiedzieć cześć moim starym znajomym. Teraz musimy znaleść jakieś wyjście. Pomóżmy sobie przeżyć.- powiedział do ciebie. Chyba chodzi mu o to abyś pomogła znaleść sensowne miejsce do ucieczki.

Xellos

Hana
-Słyszałam że wejście od klatki schodowej chyba zostało zawalone... Trzeba znaleźć jakąś inną drogę... Pan to chuba od jakiegoś czasu mieszka, nie wie Pan w takim razie czy możnaby wyjść w jakiś inny sposób?

Olekman

Hana
I nastąpiła kolejna eksplozja, z niewiadomego kierunku.
-Krócej niż może sie zdawać.- wrzucił tę wyrzutnię na plecy. Zobaczyłaś ze pod łóżkiem miał trochę sprzętu. Poza tym wziął 3 granaty.
-Ale mam pomysł.- wyszliście z pokoju i znaleźliście się ponownie w przedpokoju. Koleś odbezpieczył granat i wrzucił do pomieszczenia w którym spał.
-Kryć się!- 3 sekundy później nastąpiła eksplozja (bóm, Bóm, BÓM! =D), i nie było już tam podłogi. Bez ceregieli skoczył na dół.

Xellos

Hana
*Zaczyna się chyba trochę gorąco robić...*
Hana, z lekkim przerażeniem w oczach skoczyła za nim

(to "bóm, bóm, bóm" można było sobie darować XD)

Olekman

(Kocham eksplozje! Bóm, bóm!)
Hana
Dół był bardziej zdemolowany niż się spodziewałaś. Nie mogliście wyjść na klatkę schodową gdyż cała ściana od tamtej strony w tym pomieszczeniu jest zwalona. Ściana po przeciwnej stronie wygląda na podobnie zniszczoną, tylko zostało trochę dolnego murku. Co gorsza, na zewnątrz stał jeepo-podobny pojazd, na którym był zamontowany cięższy karabin. Zauważyli was.

Xellos

Hana
- Chyba nas zauważyli... Czy jest Pan pewien, co robić?
Mimo nerwów trzymała ostrze w pogotowiu

Olekman

Hana
On nawet nie słuchał tego co mówisz. Czym prędzej skoczył pod murek. Strzelec w aucie rozpoczął ostrzał. Próbowałaś unikać przynajmniej części strzałów, ale coś ci nie wyszło. (-14hp)

Xellos

Hana
*Auć... Niedobrze...*
Hana skacze za najbliższą osłonę i szuka jakiegoś sposobu na zbliżenie się do strzelca

Olekman

Hana
Znalazłaś się obok twojego towarzysza, przytulona do ściany. Jakoś nie ma jak się ruszyć. Strzelec wciąż strzela, a kierowca pojazdu przyglądaj się całemu temu teatrzykowi. Kolo zdjął wyrzutnie z pleców i tak siedzi.

Xellos

Hana
- Może Pan coś zrobić? Ja nie potrafię walczyć na odległość...

Olekman

Hana
Nic ci nie odpowiedział tylko pod nosem powtarzał sobie. -Chwilkę... Jeszcze chwileczkę...- Widocznie na coś czekał. Parę chwil później usłyszeliście głuchy szczęk magazynka. Na ten dźwięk twój towarzysz podniósł się jak oparzony, wymierzył z wyrzutni w pojazd. Chwilę później auto zniknęło z powierzchni ziemi w pięknym wybuchu. Niewiele z niego zostało. Koleżka zrzucił z ramiona zużytą wyrzutnie i usiadł, opierając się o murek. -Ufff...-

Xellos

Hana
*Dziwny ten gość...*
Hana upewnia się czy napewno żaden z napastników nie przeżył. Potem zagaduje do nieznajomego
- Może mi Pan wytłumaczyć kto to był?