Megaman Zero Game

Deviol

-Argh...!
Jedyne miejsce, które mogłoby ją uchronić było... łóżko. Nie! Schowała się pod łóżkiem, przyjmując pozycję embrionalną. Miała nadzieję, że nie będzie wystawać poza.

Olekman

Adelyn
Do pokoju wszedł jakiś kolo w okularkach, otworzył szafkę.
-Ej a gdzie moje rzeczy?- pomyślał na głos.

Deviol

Przycisnęła książkę do siebie. Czekała, aż ten ktoś wyjdzie... Chyba jeszcze nie zdawała sobie sprawy z tego, że może stracić wolność...

Olekman

Adelyn
-Może mi gdzieś wypadły?- zaczął przeszukiwać pokój. Maverick ciągle wisi.

Deviol

"Szlag..." nie miała tylko wyboru jak dać się wykryć... Chyba, że nie zajrzy pod łóżko. Może pójdzie na jakieś porozumienie? Czeka...

Olekman

Adelyn
Przestał przeszukiwać puste kąty pokoje i skierował się do łóżka. Trochę pogrzebał na nim aż zajżał pod nie.
-Co do ja...!- urwał się w pół zdania. Padł martwy. Dojrzałaś że znajomy ci Mav właśnie mierzył do niego z pistoletu.
-Pistolet z tłumikiem przydaje się szpiegowi częściej niżby mogłoby się wydawać.-

Deviol

Odetchnęła z ulgą. Wygramoliła się spod łóżka, następnie na nim usiadła.
-Dzięki... Uratowałeś mnie od tłumaczenia temu facetowi, że jestem jego nową koleżanką - pokręciła głową. - Rola wabika to nie dla mnie... Co teraz? Trupa pod czy do łóżka? Przebranie?

Olekman

Adelyn
Maverick wciągnął się do pomieszczenia.
-Nie ma za co złociutka. Przebranie jest ryzykowne, zbyt dobrze się ludzie tutaj znają. Wcisnę go pod łóżko, zanim wykrwawi się jeszcze bardziej.- W tym momencie przeprosił Cię na moment i schował CMDka pod wyro, drąc z jego ubrania skrawki i wycierał nimi krew.

Deviol

-I tak... musimy się śpieszyć nim odkryją, że ich kolega nie przyjdzie na obiad...

Olekman

Adelyn
Sam teraz usiadł na łóżku i starał sobie coś przypominać.
-Główny komputer jest gdzieś pod pokładem ze strony rufy, jeżeli dobrze pamiętam. My jesteśmy prawie na przeciwległym końcu, więc mamy spory kawałek drogi do przebycia.- wstał z łóżka i podszedł do drzwi. Uchylił je lekko i zajrzał na zewnątrz. -Dobra chodź.- i wyszedł.

Deviol

-A jakieś zabezpieczenia lub mniejsze komputery? - Zapytała, przymykając drzwi za sobą. Szła posłusznie za Maverickiem.

Olekman

Adelyn
Maverick stanął na pierwszym skrzyżowaniu i rozejżał się. Po chwili odwrócił się do ciebie. -Zabezpieczeń nie ma ponieważ statek jest zbyt przestarzały, zniszczony lub po prostu nie chciało się im. Wszystkie sprawy z związane z komputerami lub elektroniką załatwiają w głównym kompie.-
Ponownie wyjrzał.
-Prosto pójść nie możemy gdyż widzę tam parkę strażników. Więc gdzie idziemy złociutka - lewo czy prawo?-

Deviol

-Prawo. - zadecydowała, pozwalając Maverickowi pójść pierwszemu. Lepiej zna się na walce od niej, przynajmniej tak myślała. Nie chciała siebie narażać na jakiekolwiek niebezpieczeństwo... Tfu! Na skrzywdzenie siebie.

Olekman

Adelyn
Poszliście tak kawałek poczym odbiliście w lewo na zakręcie. Maverick nagle się zatrzymał. Wszedł w drzwi obok, a ty za nim. To pomieszczenie okazało się... stołówką.

Deviol

-Jaaaaa... - jęknęła przeciągle, chwyciwszy się za głowę, drapać się po niej zacząwszy. Odchyliła głowę do tyłu, mruknąwszy coś pod nosem. Zapytała.
-Co teraz? Wracamy czy przejdziemy do pomieszczenia dla kuchty?