Megaman Zero Game

Yasahiro

Shinku Ankoku

<Kto pierwszy wypije wygra...Dobra, najwyżej będę miał cholernego kaca i się obudzę w szpitalu, Dokonam niemożliwego!>

Bierze butelkę, bo kieliszków nie ma, i pije! Oczu NIE ZAMYKA ani nie przechyla za bardzo głowy bo wtedy już koniec.

Phanti

Ale w jaki sposób pijesz? Po łyku i odkładasz czy ciurkiem?

Yasahiro

Shinku Ankoku

Jakby próbował ciurkiem to gardło mu nie wytrzyma, więc po łyku i odkłada.

Phanti

Po wypiciu 0.2 litra czujesz że Twój ostatni posiłek leży Ci strasznie na żołądku. A do tego przypomina Ci się Tort Truskawkowy który nie dawno jadłeś. Taka mieszanka owoców, tortu i tłustego żarcia sprawiła że zaczyna Ci się zbierać na wymioty... i sraczkę.

Yasahiro

Shinku Ankoku

<Tort Truskawkowy...O CHOLERA!>

Wstaje od stołu.

-Dobra, odpadam! A teraz Z DROOOOOGI!!!-

Biegnie do toalety, MUSI DOBIEC! A jak dobiegnie to zdejmuje spodnie i sra...Albo nie zdejmuje spodni i wymiotuje, zależy co będzie miało większy priorytet.

Phanti

Jak zacząłeś biec to popuściłeś w gacie. Ale leciałeś tak szybko że nie zauważyłeś czy ktoś zauważył. Zachciało Ci się wymiotować więc wpadłeś twarzą w kibel wymiotować. Jednak zapomniałeś o tyłku i się zesrałeś. Miło...

Cóż, tak czy inaczej nie wygrałeś. I nie zażygałeś sobie ubrań. Tylko się zesrałeś.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Dobra, pierwsze co robi to zamyka kabinę jeśli nie zamknął, zdejmuje gacie, i mając nadzieję, że gówno rzadkie nie było i się nie rozlazło "wysypuje" to z gaci do kibla i spuszcza wodę. Oczywiście robi to jak skończy rzygać. Bierze papierem wyciera dupę i ubrania by chociaż miał jak dojść do kwatery...Tak wogóle to pralnie są w kwaterach i samemu się robi pranie, czy przychodzą sprzątaczki czy ktoś?

Phanti

To była totalna Chlej-Kupa czyli sraka. Tylko wtarłeś ją w spodnie. Czmychnąłeś do kwatery tak szybko, że znowu nie zwróciłeś uwagi czy ktoś to zauważył...

Wrzuciłeś rzeczy do pralki, i wziąłeś zapasowy mundur. Co dalej?

Yasahiro

(Pisać już w kwaterach?)
Shinku Ankoku

Wziął mundur, ale zanim go nałożył to odłożył ten zapasowy na miejsce i poszedł samemu się umyć, prysznic, mydło itd.

<Ugh, Alkohol i to co wcześniej już wyszło ze mnie...Będę miał kaca ale powinienem nie mieć problemów z ruszaniem się wkrótce>

Po umyciu się wyłącza prysznic. Woda ociekała mu po włosach spadających mu po twarzy. Ręką opiera się o ścianę prysznica.

<Pomyślmy...Czy w zasadach konkursu było coś co trzeba zrobić w wypadku przegranej? Według mnie sama przegrana jest już zła...A JA BYŁEM TAKIM CH**EM, że zjadłem przed tym tort!>

Phanti

PIsz w kwaterach...

Mighty

Rozgląda się za nowo poznanym kolegą po czym gdy go zlokalizuje, dosiada się.
Czekając na to aż wytłumaczy mu to wszystko co miało miejsce w tamtych konkretnych wydarzeniach. : P

Naras

Ippan Haiki

W kwaterze nie znalazłeś Kilof ***, nie masz pomysłu co się z nim stało.
-----
Usiadłeś z Toronto do stolika, a ten od razu zaczął:
-Jeśli pamiętasz to na początku wspomniałem tobie, że nie mamy planach poddziału łupu na pięć osób. Była to prawda... Razem z chłopakami ustaliliśmy, że po zadaniu odstrzelimy ciebie i dziewczynę. Ja na dodatek chciałem doprowadzić do walki w której wszyscy się wybijają bym został sam. Wybacz...-na chwilę spuścił wzrok, po czym kontynuował-To dlatego pokłóciłem się z dowódcą, po prostu mnie przejrzał... Kurwa! Zastrzeliłby mnie tam gdyby nie ty... Nie spodziewałem się z tego. Po twoich słowach uznałem, że wracamy z tej misji wszyscy, to dlatego zabrałem "ciało" Śpiocha. Po prostu się obudziłem ze snu o bogactwie.

W tej chwili przyszedł kelner spytał o zamówienie i Toronto musiał przerwać swoją opowieść.

Mighty

Pomyślał przez chwilę o kilofie i doszedł do wniosku, że pewnie dziewczyna zabrała swoją należność.

- Poproszę jakiegoś stejka i butelkę najlepszego alkoholu jaki macie.
Zwrócił się do Toronto
- Jesteś mi winien takie zamówienie i możesz dalej kontynuować.
Poczekał swobodnie aż kelner przyjmie to co mu zlecono by podał i pytał dalej
- Więc gdzie jest dziewczyna? Z nią wszystko w porządku.. No i co z waszym El Dorado? Niby miało być bogactwo, a chyba klepiesz teraz biedę?
Zmarszczył czoło, troszkę poddenerwowany
- Mnie chodziło tylko i wyłącznie o dobro załogi, a następnie o wykonanie misji.. Nie miałem zamiaru uczestniczyć w tym waszym procederze
ale żeby odrazu posuwać się do zabijania swojej załogi? Czy wam do reszty odjebało?

Naras

Ippan Haiki

Toronto:
-Taa... Śpioch żyje, jej sytuacja jest dość nieciekawa. Obecnie siedzi w swojej kwaterze i faszeruje się lekami przeciw bólowymi. Nie wiem co jej podałeś ale choć ją to ocaliło to dobrym antidotum raczej nie było. Chciała swój kilof więc go od ciebie wziąłem.

Kelner przyniósł zamówienie twoje i Toronto.

-Nie oceniaj ludzi po wyglądzie. Wcale nie klepie biedy. Chodź udało nam się zdobyć parę rzeczy to nie jest nawet połowa tego co mogliśmy zabrać. Poza tym jeszcze trochę sprzętu z ruin było w samochodzie ASK. A właśnie twoja część.

Wyciągnął i wręczył ci 500E-C.

-W dzisiejszych czasach każdy myśli tylko o sobie, każdy chce przeżyć. Już dawno nauczyłem się, że nikt nie zawaha się mnie zostawić na pewną śmierć jeśli może ocalić swoje własne dupsko. Na dodatek wszystkim rządzi kasa: masz kasę to masz dobry ekwipunek, masz dobry ekwipunek masz szansę, że dożyjesz następnego dnia-zrobił przerwę by napić się swojego drinka-Gdy odkryliśmy w czasie misji te podziemie od razu wyczuliśmy okazję by się wzbogacić, ale nie posiadaliśmy umiejętności by poradzić sobie z bramami i tym podobnymi rzeczami. Dlatego wzięliśmy ciebie, Śpioch pierwotnie nie był w planach, ale podsłuchała naszą rozmowę i się wepchnęła... A No cóż... Kiedy już ruszyliśmy i zobaczyłem pojazd, którym mogliśmy przewieźć duuużo rzeczy, pomyślałem, że mogę sam zgarnąć cały łup. Jakby dobrze poszło miałbym taką kasę, że nie musiałbym już dłużej walczyć tylko bezpiecznie siedzieć w Arkadii. Rozumiesz?

Mighty

- Rozumiem.. Jednakże nadal twierdzę, że po trupach do celu to nie najlepszy sposób na drogę do bogactwa, aczkolwiek to nie mnie osądzać.

Chwilę siedzi w milczeniu i przygryza stejka po czym dodaje

- Mimo wszystko, ważne, że nic wam nie jest.

Znów milczy jednakże już więcej nic nie dodał, nie wiedział co powiedzieć, bo zresztą to nie jest najświeższe wspomnienie które go dręczy,
został przeniesiony gdzieś wsród obcych, a to bardziej utkwiło mu w pamięci niż sprawa którą pamięta w urywkach.

Butelkę alkoholu chowa, a jedzenie po prostu stara się zjeść.