Megaman Zero Game

inraeratus

(To czego się zaraz podejmę z całą pewnością wykroczy poza umiejętności postaci bez retoryki. Oj, będzie gorąco...)

-Chodźmy więc. Nie ma czasu do stracenia.

Phanti

I zabrali Cię.

Cóż, a inżynierem był mężczyzna, który cóż...miał bystre spojrzenie. Kazał rekrutom wyjść. Zostaliście sami.

- Podobno masz dla mnie jakieś wieści?

inraeratus

Regis

Przybiera zimny i obojętny wyraz twarzy.

-Tak...mam pewność, że nikt nas nie podsłuchuje?

Phanti

- Tak. Mamy pewność.

inraeratus

Regis

Regis mówi:

-To dobrze. Jafar wzywa Cię na audiencję. Jest zainteresowany tym, co ostatnio działo się na tych terenach...

Regis dyskretnie pokazuje kątem ręki, językiem migowym:

-Zachowuj się normalnie. Wybacz za środki ostrożności, ale sprawa jest niezwykle ważna...

Phanti

- Jafar? Jafar Bazba? To dowódca Armii Stalowych Kruków, a nie Hegemonii!

inraeratus

Regis

Mówi:

-Co!? Przecież agenci zapewniali, że jesteś z nami. Jak to możliwe!? Nie mów mi, że...!

Pokazuje:

-Dobrze! Nie zapomnij: Ja tu jestem szpiegiem! Teraz straże. Pojmiesz mnie, przesłuchanie, fałszywa egzekucja. Przyślesz zaufanego człowieka, gdy zrobi się cicho. Wtedy wyjaśnie resztę!

Po przekazaniu wiadomości spojrzał mu się głęboko w oczy, upewniając się, że zrozumiał. Następnie odwraca się i wybiega przez drzwi, którymi wszedł. Ucieka jak na szpiega przystało.

Phanti

<SPEECH CHECK FAILED. TOO SMALL AMOUNT OF SPEECH* TO PASS>

On tylko spojrzał na Ciebie jak na debila i strzelił w klatkę piersiową. Pocisk z pokryciem elektromagnetycznym. Miło...padasz na ziemię.

On podchodzi i kuca przed Tobą.

- Wiem co robić z takimi zwiedzającymi jak ty. Straże! Wrzucić go do wielkiego krateru!

inraeratus

Regis

Nieznacznie kiwa głową nim zjawią się straże.

<Eee...wyszło? Nie wyszło? Oj Regis, czyżbyś tym razem nieco nie przesadził?>

Phanti

Cóż...Okazało się, że chcą Cię wrzucić do dziury, którą wykopali dawno temu, ale z przyczyn niewiadomych nie mogą zobaczyć co tam w środku jest. I stwierdzili, że jest tak głęboka, że na pewno zdechniesz tam.

I Cię do niej wrzucili... I spadłeś. do dużego pomieszczenia... Dzięki temu, że instynktownie próbowałeś się ratować, łapiąc za krawędzie, to upadek nie był śmiertelny. Masz tylko zdeczka naruszoną konstrukcje. Ale żyjesz. Dziury, z której spadleś prawie nie widać. Tak jest wysoko. Nice.

inraeratus

(+1 do sytuacji, w których MG jawnie uratował mi tyłek. Chwała mu za to.)

Regis

-Ło żesz ty - rzecze Regis chwytając się za kręgi, niczym osoba starsza o...cóż, nie, jak człowiek w jego wieku, o tak.

<Trzeba przyznać, że na przyszłość nie powinienem był próbować takich wybryków. Jakbym ich wszystkich zabił byłby spokój, a tak...eeeech te moje łagodne serduszko...no, ale jestem w środku. Chyba. A to się liczy, nieprawdaż?>

Rozgląda się wokół, rozświetlając mroki światełkiem od laptopu. W cóż to za dziurę wpadł tym razem?

Phanti

Cóż. Przed Tobą są mocno zakurzone drzwi. Mooocno zakurzone

inraeratus

Regis

Westchnął. Tak. Drzwi. Właśnie.

Rozgląda się jeszcze wokół drzwi, jednak nie spodziewa się znaleźć czegokolwiek nowego. Bierze Adamant i....nie. Najpierw sprawdza, czy te drzwi da się normalnie, po ludzku otworzyć.

Phanti

Zanim cokolwiek robisz, zauważasz, że pod warstwą kurzu jest coś napisane na tych drzwiach.

inraeratus

Regis

<A to ciekawe. Czyżby: ,,nie wchodzić"?>

Delikatnie zdmuchuje i wyciera warstwę kurzu, po czym stara się odczytać tenże napisik.