Megaman Zero Game

X

Lito Noran

-J-ja? Ja sobie tutaj biegam... ale kurcze... budzi pan respekt... zbroja, broń... oczy... pan musi być bardzo silny...-Powiedział, trochę przyciszony tym spojrzeniem.

Phanti

Reploid zmruzyl lekko oczy, co spowodowalo, ze te mocniej sie zaswiecily.

- Uwazaj. - Rzekl przyciszonym glosem - Bo mozesz spotkac kogos, kto bardzo nie lubi malych dzieci jak ty. Niewiadomo, co wtedy moze sie stac... - Wbil swoj miecz w ziemie.

X

Lito Noran

-D-dobrze... będę o tym pamiętać... ale jeśli można sie spytać... kim pan jest? Nie słyszałem o panu...-Zapytał się nieśmiało.

Phanti

- To moja sprawa. - Odrzekl - Chociaz....Jestem Axonn. I to ci powinno wystarczyc - Coz. Poszedl do TSa i gdzies sie stamtad teleportnal.

X

Lito Noran

Chłopiec jak ten reploid sie przeteleportował odetchnął z ulgą. Chociaż... nadal nie miał nic do roboty! To może chociaż troszkę sie przetrenuje w bazie? Hmmmm... o kurcze, przecież mama poszła tylko na chwile! No i pędem Lito pobiegł do przedziału, i wskoczył do niego przez okienko, mając nadzieje że matka jeszcze nie wróciła z magazynu.

Phanti

Coz. Wrocila. I juz zaczela cie szukac.

- Lito! Gdzie ty byles? - Zapytala z lekka zgroza w glosie.

X

Lito Noran

-Wyszedłem sie przewietrzyć... ot czytania tych bredni głowa mnie rozbolała...-Wyjaśnił zamykając okno.

Phanti

- Bredni? Bredni?? - Zawolala Ciel - Powinienes sie uczyc! Chyba nie chcesz byc jakims glupkiem, ktory potrafi tylko machac mieczem na lewo i prawo?

X

Lito Noran

-Mamo, ale do czego mi sie to przyda... Czytać umiem, pisać też... to chyba wystarczy, prawda?-Zapytał się z nutką nadziei w głosie, chociaż wiedział że za bardzo mu to nie pomoże.

Phanti

- Nauka zaawansowana tez jest potrzebna do walki. Kiedys sie o tym przekonasz! - Zawolala.

X

Lito Noran

-Od tego są inni. Jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego... idę potrenować.-Odwrócił się i poszedł do drzwi.

Phanti

- STÓJ! - Krzyknela Ciel - Co ja mam z toba zrobic?! - Zapytala jakby sama siebie - Gdyby byl tu twoj ojciec...

X

-Mamo, bez przesady... pójdę do bazy. A tata... znajdę go kiedyś i spytam czemu odszedł. Sprowadzę go, zobaczysz mamo.-Zapewnił ją chłopiec.

Phanti

- Chyba wiem dlaczego... - Powiedziala bardzo cichutko.

X

-Coś mówiłaś mamo?-Zapytał się chłopczyk podchodząc do niej, i patrząc pytająco.