Megaman Zero Game

Dada

-Mnie już nic nie obchodzi... ani zdrowie Diany ani twoje... nikt się mną nie interesuje mam tego dość!!
Wziął komunikator i trzyma go mocno w dłoni... czyli zaraz go zgniecie...

X

-To nie tak... kiedy miałeś twarz calą pocharaktaną to ci ją odtworzyłam. Gdyby ci sie coś stało i bym sie o tym dowiedziała to na pewno ja i Diana zrobiłybyśmy wszystko by ci pomóc...

Dada

-Yhy yhy, takie gadki to do kogoś innego... Mam swoje powody... i tyle...
Nagle posmutniał... nie wiedząc sam dlaczego...
- Kiedyś byłem niesmiały i wstyd mi było Coś Ci powiedzieć... Te myśli ciągle plątały mi się po głowie...

X

-Jesli można wiedzieć to jakie to były myśli?

Dada

-Myśli? Skoro chcesz wiedzieć...
Wziął głęboki wdech, uspakając się...
- Kochałem Cię... nie mogłem o Tobie zapomnieć...
I wtedy wyłączył komunikator. WYŁĄCZYŁ! No... Teraz Dada odłożył komunikator tam gdzie jego miejsce i poszedł... poczuł że łza spływa po policzku on natychmiast ją wytarł i poszedł na przód...

X

Słyszysz kroki za tobą... odwracasz sie i widzisz że to Pluto. Idzie w kierunku wyjścia z Fabryki.

Dada

<To on mnie śledził... phi... CAŁY CZAS!?!? NIE NO!!! Kur^^>
Dada popatrzył się przez chwile, ale po czym koontynuował swoją wędrówke po Fabryce...

X

-Był taki okres że Panna CIel sie w panu podkochiwała...

Rzucił jeszcze...

Dada

Gdy chciał zrobić krok nagle go zamurowało... nie wiadomo dlaczego ale chciał iść dalej ale nie mógł...
<hę?? Ale kiedy jak?? Jak ja mogłem tego nie zauważyć...>
Teraz znów plątają mu sie podobne myśli... cała przeszłość pokazuje mu się przed oczami... Chyba się tak szybko nie pozbiera...

X

A Pluto se poszedł...

Dada

-No cóż musze żyć dalej...
Powiedział do siebie idąc w przód... będąc smutny

X

Idziesz tak.

-Co, pan smutny? Dziewczyna rzucila pana?

Metaliczny glos sie odezwał.

Dada

Nawet nie rozgląda się skąd ten głos dochodzi...
- No nie całkiem...

X

-A kogo to obchodzi zresztą...

Dada

-Nom... kogo to obchodzi... Zamierzam rozpierdo^^^ to miejsce... buhahaha, musze się "wyżyć"
I idzie do przodu z lisim uśmieszkiem