Megaman Zero Game

jediyan

Świat stworzony przez potężnego psionika, Marco - NPC.

Dada

Pojawiasz się w znanym Ci miejscu... to Mała baza rebeliantów... a tam widzisz w pokoju płaczącą Ciel... co robisz?

X

Podchodzi do niej.

-Co sie stało?

Dada

-A jak myślisz? Dlaczego jest tak pusto?...
Nagle pojawił się uśmieszek... z niewiadomych przyczyn...

X

-Zielonego pojęcia nie mam. Mam nadzieje ze ty mi to powiesz.

Powiedziała spokojnie, aczkolwiek przypuszcza że Ciel ją może zaatakować dlatego jest przygotowana do uniku

Dada

Wstała i natychmiast do Ciebie pobiegła z naszykowanym pistoletem... nie zdążyłaś nic zrobić... przystawiła Ci do głowy pistol
- A czy boisz sie śmierci?
Wciąż ma ten uśmieszek... jest straszny...

X

-Nie... prosze bardzo, strzelaj, jeśli chcesz mieć na sumieniu dusze dziecka to strzelaj... jeśli chcesz zrobić kolejny krok do piekła to strzelaj... jeśli chcesz udowodnić że za nic masz sobie zycie drugiej istoty to strzelaj, nie będe cie powstrzymywać... jedyną rzeczą której sie boje to jest ten twój uśmieszek, przeraża mnie...

Stoi tak... podniosła wzrok i patrzy sie w jej oczy.

Dada

Rozpoznajesz w nich kogoś znajomego... ale to napewno nie Ciel...
-Dobrze strzele! buhhaaaha
Przycisnęła bron do twojej głowy... i najwyraźniej będzie strzelać...

X

-No to prosze, ja czekam... chce sie przekonać czy masz serce zabić 15 letnie dziecko. Istote dopiero co poznawającą świat, która jeszcze ma tyle do przezycia...

Dada

PAtrząc w te oczy wciąż rozpoznajesz ze to MOŻE być Marco...
- Dobra to jakiejś ostatnie słówka?
Ma palec na spuście...

X

-Hmmmm... to moze troche zaboleć...

Schyliła sie szybko i uderzyła ją w slot słoneczny, a drugą ręką złapała ją za nadgartek w tej ręce trzymającej pistolet i ścisneła go.

Dada

-Nu nu!
Złapała Cię za ręke i podniosła do góry...
- Pierwszy test oblany... masz jeszcze dwa...
I Ciel zmieniła sie w Marco...
- Już miałem mówić że zdałaś ale nie! Ty musiałaś pokazać swoje wygłupy... Gotowa na drugi test? Apropo nie rozpoznałaś moich oczu?
Zapytał...

X

-Rozpoznałam...

Powiedziała patrząc sie w dół.

X

-To dlaczego wykonałaś taki ruch?

-Sama nie wiem... darujmy sobie dalszą część, wiem że nie dam rady... nawet jesli bym zdała pozostałe 2 części to bym i tak tutaj została... nie wróce do bazy do momentu aż nie będe nad sobą panować... aż nie zaufam sobie... nie... nic z tego nie będzie... weź mnie odeślij spowrotem i pozwól iść w cho****, tak będzie najprościej... le nie najlepiej... kur... co ja mam robić...

W ciągu tych paru sekund straciła cały spokój

Dada

-Hmmm... jesteś szczera i to lubie...
I zaczął się zastanawiać...
- Dobra puszcze Cie... ale pamiętaj! Jeżeli jakaś moc Cię omami to Cie znajde...
Nagle zrobił się tak jaskrawy że nie dało sie na jego patrzeć...
Budzisz się w Łące... tym razem na normalnej pospolitej łące na obrzeżach Lasu Dysis...