Megaman Zero Game

Ramroyd

-O tym że masz już dość ciągłej pracy jednak wolisz ją niż "rozmowy" z Sarą. Pisała pani jeszcze o tym co się stało z Sarą z tym kręgosłupem... i o mnie. Nawet jeśli mam dobre intencje nie powinienem tego czytać jednak nie mogłem wytrzymać. Jeśli uważasz to mnie ukarz. Przyjmę karę z godnością. Zasłużyłem sobie. Wszyscy uważają mnie za miłego a jednak okazuje się że nie można mi zaufać.

X

-Rozumiem... czyli nic ważego nie przeczytałeś... ale fakt pozostaje faktem. Pozostaje mi tylko jedno...

Powiedziała, po czym wyglądała jagby sie zastanawiała.

Ramroyd

Rablo oczekiwał w milczeniu. Mimo iż czuł się podle było mu lepiej że się przyznał.

X

-Masz jeszcze swoją gitare?

Zapytała sie.

Ramroyd

Rablo nagle sobie o niej przypomniał.

-Hmmm... zazwyczaj nosiłem ją na plecach ale czy tam dalej jest... po prostu o niej zapomniałem...

Sprawdził czy na plecach wisi jego gitara

X

Wisi.

-Mógłbyś mi na niej zagrać?

Zapytała sie.

Ramroyd

Rablo w pewnym stopniu był zdziwiony.

<Jak to bez żadnych kar? Dziwne...>

Pomyślało mu się

-Oczywiście.

Wziął gitarę i zaczął grać. Mimo zmęczenia starał się grać najlepiej.

X

Tak słucha...

-Dobrze grasz... od razu mi lepiej. Postanowiłam ci wybaczyć... ale pod jednym warunkiem. Jesli będzie cie cos dręczyło związanego z moją osobą, to pytaj sie mnie, a nie czytaj mój pamiętnik... zrozumiałeś?

Ramroyd

-Oczywiście już nie będe. I tak już wystarczą mi wyrzuty sumienia że to zrobiłem a teraz panią jeszcze zezłościłem.

X

-Już sie nie gniewam... a teraz idź odpocznij, widze że jesteś zmęczony.

Ramroyd

-Dziękuję... zaraz przecież ja tu jestem ledwo jeden dzień i nie mam kwatery...

Spojrzał pytająco na Ciel.

X

-Hmmm... masz tu klucze, pokój 49 na 3 piętrze.

Ramroyd

-Dziękuję.

Rablo zabrał klucze i już miał wyjść kiedy coś go powstrzymało. Odwrócił się

-Eeeee... mam takie małe pytanie... czy po tym co się wydarzyło teraz mogę dalej mówić z panią na "ty"??

Zapytał

Dada

-Myśle że tak...

Ramroyd

Rablo sie uśmiechnął.

-To do zobaczenia wkrótce.

I wyszedł kierując się do kwater.