Megaman Zero Game

X

<Kurcze, on jest żałosny... po co mam o uwalniać? I po co tak wogule walczymy ze sobą?>

-Eeee... mam jeszcze jedno, ostatnie pytanie zanim zaczne sie go pytać. Po co wogule walczycie z Neo Arcadianami i po co oni walczą z wami?

Dada

Dada jest przed drzwiami laboratorium bierze głeboki oddech
<mam nadzieje ze nie bedzie rozruba...>
i wchodzi zauważa uwięzionego klorsa jak by miał umrzec(choc nie umrze bo jest robotem) i 12 letnią dziewczynke którą widział jak przyglądała sie tylko...
<zagadam do niej>
- Hej no i jak leciało oglądanie mojej walki co?

X

<o rzesz>

-Eeeee... jak sie masz?

Powiedziała nerwowo przebierając nogami.

Dada

-Ciekawe co ty tu robisz? I czemu sie tak denerwujesz? Jak będziesz sie tak denerwujesz to sie postarzejesz. Więc spokojnie... Co robiłas tam na zewnątrz?
Czekał na odpowiedz
<dziwnie podejrzane... denerwowac sie na zołnierza CMD?...>

X

<Cholender... tylko spokojnie, tyko spokojnie... zachowaj zimną krew tak jak zwykle... czemu jego widok wywołuje u mnie ciarki na plecach?>

-Pamiętam jedynie ze sie tam panoszyłam, nie wiem dlaczego. Nawet nie pamiętam mojego nazwiska... znam tylko imię, Diana.

Powiedziała już troche mniej nerwowo.

Dada

<dziwne panoszyła sie... heh... zobaczymy czy teraz cos powie>
- Hmmm widziałem cie jeszcze w budynku ale dziwne że cie ten Neo Arkadian nie zaatakował
Powiedział do niej szeptem
- Hej jestem Dada, Dada Frich
Powiedział tym razem normalnie

X

<Nie, sama sie dziwie... przeciez oni nie wiedzieli że jestem z Neo...>

-Sama sie dziwie... ale takie szczęscie nie mogło trwac długo, bo potem jeden z tych który walczył zaatakował mnie. Dostałam pałką w ramie i troche sie poturbowałam.

Dada

<hmmm ciekawe czy umie sie posługiwać bronią...>
- A umiesz sie posługiwać się bronią?

X

<Oj, czyżby zauważył moją broń?>

-Za bardzo nie miałam okazji sie nauczyć... mam przecież tylko 12 lat <jak z tego wyjde to chyba se palne w łep za te tylko>

Dalej sie nie uspokajała, coż za ironia, pzyszła niby kogoś przesłuchac, a sama jest przesłuchiwana. I to samo sobie ona pomyślała. Zdenerwowała sie jeszcze bardziej że coś może pójść nie tak.

Dada

-Wiesz niektórzy w tych czasach mając 12 lat juz sa zawodowymi zabijakami...
<spróbuje ją sprowokować... moze nie ma broni ale czuje ze cos smierdzi>
Dada podszedł do niej i czeka na to co ona zrobi

X

<Co-o on ko-kombi-binuje?>

Starała mu sie nie patrzeć w oczy, ale nadal stała jak wryta

<Cz-czego j-ja sie ta-ak bo-je?>

Dada

Dada wyciagnął do niej ręke poczym od ramienia w dół próbuje zobaczyć czy nie ma broni
- Coś sprawdze dobrze?

X

<O w morde, co teraz, co teraz? Ten człowiek jest tu, Zero jest tu, jestem w kropce... myśl, myśl...mam, ryzykowne ale i tak nie mam wyjścia...>

Odsuneła sie od niego, mówiąc

-Mam swoją prywatność, nie dotykaj mnie.

Dada

- Dlaczego sie odsunełas co?
<Teraz moje podejżenia mocno wzrosły>
Mówi szeptem zeby nikt nie usłyszał
- Przeciez nie chce cie zmolestowac chce tylko sprawdzic czy nie nosisz broni. Bo nie wiadomo jakie z ciebie dziecko jest

X

Diana zaczyna nie wytrzymywać nerwowo...
<Nieeee, nieeeeee, musze cos zrobić, musze... teraz to jest ruch przegrańca>
Diana podchodzi do Dady, i ukradkiem pokazuje kolby 2 karabinków, po czym mówi.

-P-prz-e-bra-a-sza-m, al-le c-o by pan so-obie p-pomy-ślał, j-ja j-je zn-a-ll-azłam gdz-ieś n-na ul-iccy, a wzi-ełam na wsz-e-el-ki wy-p-padek, lecz k-kiedy mn-mnie ktoś z-zaa-tt-akował to nie-niezbyt dobrze strz-rzela-łam, cały magazy-zynek zmar-nowałam, prze-przeła-dowałam lecz on już m-mnie uderzył i u-uciek-łam, proosze sie n-na mnie nie- g-gniewać.

I tutaj poleciały łzy, łzy spowodowane stresem. To troche za dużo jak na 12 lentnią dziewczynke.